حسین چاهکوتاهی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: دمکراتهای⟸دموکراتهای، وپژوهش⟸و پژوهش |
|||
خط ۱۰:
|لقب = سالار اسلام
|تابعیت = {{پرچم|ایران}}ی
|رسته نظامی =
|طول خدمت =
|یگانهای خدمت =
|درجه =
|فرماندهی = از فرماندهان نیروهای [[تنگستان]]
|جنگها = [[جنگ جهانی اول]] (ایران و انگلستان)
|نشانهای لیاقت =
|عملیاتهای مهم =
|کارهای مهم = محافظت از مرزهای جنوب کشور [[ایران]] ([[بوشهر]])
|کارهای دیگر =
|تخصصهای دیگر =
}}
[[پرونده:CHAH KOTAH (14).png|چپ|245px|بندانگشتی|تندیس شیخ حسین خان در میدانی بنام وی چاهکوتاه- بوشهر]]
خط ۲۷:
== زندگینامه ==
شیخ حسین خان فرزند شیخ احمد، متولد [[۱۲۷۳ (قمری)|۱۲۷۳ قمری]] ([[۱۲۳۵]] خورشیدی) در [[چاهکوتاه]] حومه [[شهرستان بوشهر]] از خاندان دموخ بود که در تحولات محلی نقش داشتند. پدر بزرگ وی شیخ حسین دموخی در ماجرای نبرد [[قلعه ریشهر]] در برابر تهاجم انگلیسیها در سال [[۱۲۷۳ (قمری)]] شرکت داشت. پدرش حاکم نواحی چاهکوتاه و [[احمدی (بوشهر)|احمدی]] بود و پس از او شیخ حسین خان جای پدر را گرفت.<ref>شیخ حسینخان چاهکوتاهی در جنگ مجاهدین دشتستان و تنگستان با دولت انگلیس، [[احمد فرامرزی]]، به کوشش: سید قاسم یاحسینی، تهران:
=== جنگ با انگلیسیها ===
خط ۳۴:
در پی آن افسران ژاندارمری [[شیراز]]، افراد [[کنسول]] انگلستان از جمله «فردیک اکنورد» در آن شهر را به اسارت نزد شیخ حسینخان و زایر خضرخان به اهرم فرستادند، انگلیسیها درصدد حمله و آزاد سازی افراد خود بودند.
بدنبال آن مذاکراتی بین انگلیسیها و سران تنگستان برای آزادی و مبادله اسرا صورت گرفت و قراردادی در تاریخ هفتم اوت ۱۹۱۵. م/ هفتم شوال ۱۳۳۴. ق در محل سر بَسْت چُغادَک به امضای ماژور تریور، قائم مقام کنسول انگلیس در بوشهر، و زایرخضرخان اهرمی (امیر اسلام) و شیخ حسین خان چاه کوتاهی (سالار اسلام) به انجام رسید. از مهمترین مفاد این قرارداد (صلح نامه) مبادله اسرا و استرداد اسرای تنگستانی و دشتی از جمله خالوحسین دشتی، آزادسازی آلمانیهای در بنادر خلیج فارس، تحویل دادن اموال توقیف شده اهالی تنگستان توسط انگلیسیها از جمله پس دادن دو هزار تومان پول شیخ حسین خان چاه کوتاهی که در بوشهر گرفته بودند، افتتاح آزادراه بوشهر توسط انگلیسیها و
=== پس از جنگ جهانی اول ===
پس از جنگ جهانی اول نیز انگلیسیها در قالب [[پلیس جنوب ایران]] به سرکوبی مجاهدان ادامه دادند.
در ۱۳۳۶ق در جریان بازگشایی جاده شیراز و طرح احداث [[راهآهن]] در منطقه، شیخ حسینخان و زایر خضر و شیخ محمد برازجانی، که از اهداف انگلیسیها
انگلیسیها چند ماه شیخحسین را تعقیب و با هواپیما مواضعش را بمباران کردند. در آن زمان، بهجز معدودی تفنگچی کسی با وی نمانده بود.
خط ۴۸:
== پس از کشته شدن ==
کشتهشدن شیخحسین، هیجان و اندوه زیادی در میان مردم تهران ایجاد کرد.<ref name="چاهکوتاهی" /> شیخ حسین چاهکوتاهی، در محله امامزاده [[بوشهر]]، همجوار [[امامزاده عبدالمهیمن]] دفن گردید که امروزه [[آرامگاه شیخ حسین چاهکوتاهی|آرامگاهی]] بر روی آن برپاست.
== اشعار ==
[[ملکالشعرای بهار]] در یکی از شعرهایش به نام «''خون [[شیخ محمد خیابانی|خیابانی]]''» اشارهای مختصر به شیخ حسین چاهکوتاهی داشتهاست و در پاورقی آن شعر از وی با عنوان «مجاهد ملی معروف جنوب» یاد کردهاست:<ref>دیوان اشعار ملک الشراء بهار، مؤسسه انتشارات نگاه، چاپ دوم ۱۳۸۸، ص ۲۷۱.</ref>
{{آغاز شعر}}
{{ب|در دست کسانی است نگهبانی [[ایران]]|کاصرار نمودند به ویرانی
{{ب|کشتند بزرگانرا و ابقا ننمودند|بر ''شیخ حسین'' و به [[شیخ محمد خیابانی|خیابانی]]
{{ب|کشت آن [[حسن وثوق|حسن]] از بهر وطن گر دو سه [[کاشانی|کاشی]]|کشت این [[حسن پیرنیا|حسن]] احرار وطن را چو
{{ب|گه قتل مهین '''شیخ حسین خان''' را در فارس|تصویب نمودند به صد
{{پایان شعر}}
== خانواده ==
از شیخ حسینخان هشت فرزند به جا ماند که دوتای آنها بنام عبدالحسین و شیخ خزعل در جنگ با نیروهای انگلیسی کشته شدند. دیگر فرزندان وی شیخ عبدالرسول خان، محمد خان، منصور خان، صالح، ناصر و دختری بنام خیرالنساء میباشد. حسین و سیروس چاهکوتاهی (دو فرزند عبدالرسول خان) از نوههای سرشناس او میباشند.<ref>فارس و جنگ
== کتابنامه ==
خط ۶۶:
* شیخ حسین خان چاه کوتاهی: [[احمد فرامرزی]] به کوشش [[سید قاسم یاحسینی]].
* کتاب دلیران تنگستان: [[محمدحسین رکن زاده آدمیت]].
* کتاب فارس و جنگ
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
== جستارهای وابسته ==
|