عبدالمجید معادیخواه: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالمجید معادیخواه، [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران]] در دورهٔ دولت اول [[میرحسین موسوی]] (در سال‌های ۱۳۶۱–۱۳۶۰)، آنچه انقلاب فرهنگی خوانده می‌شود را شایستهٔ این عنوان نمی‌داند و از انقلاب فرهنگی با عنوان «از سر راه برداشتن یک مزاحم» یاد می‌کند. وی در مصاحبه‌ای در این باره گفته: «اینکه چرا عنوان انقلاب فرهنگی مطرح شد و چه کسی آن را مطرح کرد من نمی‌دانم، چون این کار انقلاب فرهنگی نیست ما می‌توانستیم انقلاب فرهنگی داشته باشیم اما انقلاب فرهنگی ما با [[انقلاب فرهنگی چین]] خیلی فرق می‌کند. ما اگر می‌خواستیم انقلاب فرهنگی کنیم فرضاً باید ارزش‌هایی مثل «لا طاعة لمخلوق فی معصیة الخالق؛ اطاعت مخلوق در معصیت خالق روا نیست» را بتوانیم نهادینه کنیم. این منطق [[انقلاب اسلامی ۱۳۵۷|انقلاب اسلامی]] و [[اسلام]] است که هیچ‌کس حق ندارد دستوری بدهد که با دستور خداوند منافات داشته باشد یعنی هیچ زمینه‌ای برای [[دیکتاتوری]] در [[جامعه|جامعهٔ]] ما نباشد، اگر این کار را می‌کردیم آن وقت انقلاب فرهنگی داشتیم.» او همچنین در همان مصاحبه می‌گوید: «اینکه مزاحم و مانعی را از سر راه برداریم اسمش انقلاب فرهنگی نیست اینکه با زور یک عده‌ای را که با روش کلی جامعه و مردم هماهنگ نیستند کنار بزنند که اسمش فرهنگ نیست. آن موقع من هم در همین اردوگاهی که گفتمان انقلاب فرهنگی در آن شکل گرفت بودم و راضی هم بودیم، همکاری هم کردیم و بخشی از آن گفتمان هم بحث تعهد و تخصص بود اما فرصتی نبود که مثلاً بپرسیم این شعار از کجا آمد و چه کسی آن را بر سر زبان‌ها انداخت، الان هم نمی‌دانیم؟ ولی در هر صورت آن چیزی که به عنوان انقلاب فرهنگی شکل گرفت آمیزه‌ای است از واقعیت‌های انقلاب و کاستی‌هایی که به دلیل شرایط خاص در آن بوده و این شرایط به کارهایی که در مجموع زیان‌بار بود مشروعیت داد و همه پیامدهایش ستایش برانگیز نیست.» معادیخواه دانشگاه‌ها در آستانهٔ انقلاب فرهنگی را «سنگری برای مجموعه‌هایی که نمی‌خواستند با حرکت مردمی انقلاب همسو شوند» می‌خواند و از مقابله با آنان دفاع می‌کند، اما در عین حال پیامدهایی منفی نظیر سوءاستفاده از انقلاب فرهنگی و فرصت‌طلبی برای رقابت‌های شخصی و تسویه حساب‌های فردی برای کنار زدن رقیب در جریان انقلاب فرهنگی را نیز مطرح کرده و می‌پذیرد. معادیخواه قائل به شباهت بین نوع ادبیات اصطلاح «انقلاب فرهنگی» و ادبیات اصطلاحی [[مارکسیسم]] است. او دربارهٔ این شباهت می‌گوید: «حالا این دیوار [بین جامعهٔ انقلابی خارج از دانشگاه و جریان‌های مخالف درون دانشگاه‌ها] باید به گونه‌ای فرو می‌ریخت و نمی‌شد تا آخر ملاحظه‌کاری کرد و در این بین یک عده‌ای شعار انقلاب فرهنگی را به دهان‌ها انداختند که من نمی‌دانم چه کسانی بودند اما به ادبیات حزب توده شبیه است چون عملاً گفتمان مارکسیستی است. واقعیت این است که موج مارکسیستی موج قوی در جهان بود و ما هم تا حدی گفتمان مارکسیستی را قبول کرده بودیم؛ اصطلاح‌های آن‌ها را به کار می‌بردیم. بدون اینکه دقت کنیم که این چه هست و برداشتی از آن داشتیم متفاوت با آنچه که در گفتمان خودش هست.»<ref>[http://www.webcitation.org/6TrPorzyD تاریخ ایرانی - معادیخواه: اینکه مزاحمی را از سر راه برداریم اسمش انقلاب فرهنگی نیست]. وبگاه تاریخ ایرانی. [http://www.jamaran.ir/fa/NewsContent-id_17241.aspx به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری جماران]. بازبینی شده در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۴۷ به وقت گرینویچ. بایگانی شده از [http://tarikhirani.ir/fa/news/4/bodyView/679/0/معادیخواه:.اینکه.مزاحمی.را.از.سر.راه.برداریم.اسمش.انقلاب.فرهنگی.نیست.html نسخهٔ اصلی] در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۴۷به وقت گرینویچ</ref><ref>[http://www.webcitation.org/6TrRhyE9H عبدالمجید معادیخواه: از انقلاب فرهنگی دفاع می‌کنم اما ستایش برانگیز نمی‌دانم]. وبگاه «پرتال پژوهشی و اطلاع‌رسانی [[مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی]]». گاهنامهٔ انقلاب فرهنگی. بازبینی شده در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۴۷ به وقت گرینویچ. بایگانی شده از [http://www.imam-khomeini.ir/fa/c75_20875/گاهنامه/انقلاب_فرهنگی/عبدالمجید_معادیخواه_از_انقلاب_فرهنگی_دفاع_می_کنم_اما_ستایش_برانگیز_نمی_دانم نسخهٔ اصلی] در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۴۷ به وقت گرینویچ.</ref>

{{کابینه محمد جواد باهنر}}

 

== منابع ==

{{کابینه میر حسین موسوی}}

{{کابینه مهدوی کنی}}

 

{{افراد-خرد}}