شیخ فضل‌الله نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

 

دکتر [[قاسم غنی]] در نامه به عبدالحسین دهقان (بیست‌وسوم بهمن ۱۳۳۰. ش) می‌نویسد: «مرحوم شیخ‌فضل‌الله نوری از دانشمندترین و بزرگترین علمای شرع بعد از مرحوم حاج [[میرزای شیرازی]] محسوب است. مرحوم [[علامه قزوینی]] نزد او فقه درس خوانده بود. از وسعت مشرب و آزادی و آزادمنشی و رندی و صفات بزرگ و همه چیز او حکایتها می‌کرد که متواتراً از همه شنیده‌ام… همان حس برتری شیخ‌فضل‌الله آنها را حسود ساخته بود، او را به کشتن داد. شیخ هم با مناعتی که داشت، نخواست به کسی متوسل شود. [[محمدعلی‌شاه]] با درباریان او، خود را به او می‌چسباندند و او را از خود می‌شمردند که به آن وسیله حیثیتی احراز کنند. باری، باید از مرحوم تقوی، حاج‌مخبرالسلطنه، حاج‌فاضل خراسانی، آقازاده خراسانی مرحوم، واردین به مشروطه و طبقات مختلف معاصر با او پرسید و حقیقت را به‌دست‌آورد… .»<ref name=ToolAutoGenRef11>نامه‌های دکتر قاسم غنی، به کوشش [[سیروس غنی]] و دکتر [[سید حسن امین]]، تهران، وحید، 1368، صص27ــ26</ref>

 

[[مرتضی آوینی]] می‌نویسد:قانون یا باید خود را «حافظ شریعت» بداند و یا خود، شریعتی دیگر خواهد شد. پس، رویکرد تاریخی ما به قانون در مشروطیت روی آوردن به شریعتی دیگر بود، بی‌آنکه خود بدانیم. شیخ فضل‌الله نوری به همین «نسبت» توجه یافته بود، چرا که «شرع» نیز در مقام احکام به مجموعه‌ای از شرط‌ها و حدود – یعنی قانون – مبدل می‌شود.<ref>فردایی دیگر، مرتضی آوینی، آخرین رنج دوران، ص۹۲، نشر واحه، چاپ دوم تابستان ۱۳۹۰</ref><ref>[http://sahebnews.ir/6384/به-مناسبت-۱۳-رجب-سالروز-شهادت-شیخ-فضل-الل.htm شیخ شهید در سه نما]</ref>

 

 

=== مخالفت با مشروطیت ===