سعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏منبع‌شناسی: جا به جایی4
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش کاربر تازه‌وارد در مقالهٔ خوب یا برگزیده ویرایشگر دیداری: به ویرایشگر منبع تغییر داده شده
خط ۴۸:
|امضا =
}}
'''سعدی شیرازی''' ([[۶۰۶ (قمری)|۶۰۶]] - [[۶۹۰ (قمری)|۶۹۰]] هجری قمری) [[شاعر]]، [[عارف]] و [[نویسنده|نویسندهٔ]] [[زبان پارسی|پارسی‌گوی]] نامدار [[اقوام ایرانی‌تبار|ایرانی]] است. نامِ کاملِ او ''ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف'' و [[تخلص]] او ''سعدی'' است. او در [[نظامیه بغداد]] -که مهمترین مرکز علم و دانش [[جهان اسلام]] در آن زمان به حساب می‌آمد- تحصیل نمود و پس از آن به‌عنوان [[سخنرانی|خطیب]] به مناطق مختلفی از جمله [[شام]] و [[حجاز]] سفر کرد. وی سپس به زادگاه خود، [[شیراز]]، برگشت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. وی تحت حمایت [[اتابکان فارس]]، بویژه [[سعد بن ابوبکر]]، قرار داشت. زندگی وی همزمان با [[حمله مغول به ایران]] و سقوط یکایک حکومت‌های وقت نظیر [[خوارزمشاهیان]]، [[عباسیان]] و [[اتابکان فارس]] بود. آرامگاه وی در شیراز واقع شده است که به [[سعدیه]] معروف است.
 
سعدی تأثیر انکارناپذیری بر [[زبان فارسی]] گذاشته‌است؛ به‌طوری‌که شباهت قابل توجهی بین [[زبان فارسی#فارسی نو|زبان فارسی]] امروزی و زبان سعدی وجود دارد. آثار او مدت‌ها در [[مدرسه]]‌ها و [[مکتب‌خانه]]‌ها به‌عنوان منبع آموزش زبان و [[ادبیات فارسی]] تدریس می‌شده و بسیاری از [[ضرب‌المثل]]‌های رایج در زبان فارسی از آثار وی اقتباس شده‌است. وی بر خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر یا پیش از خود، ساده‌نویسی و [[ایجاز]] را در پیش گرفت و توانست -حتی در زمان حیاتش- شهرت زیادی بدست آورد. اهل ادب به او لقب ''استادِ سخن''، ''پادشاهِ سخن''، ''شیخِ اجلّ'' و حتی به‌طور مطلق، ''استاد'' داده‌اند.