شهرستان آستانه اشرفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ويرايش و تصحيح
خط ۷۶:
 
== تاریخ ==
این شهر در قدیم «کوچان» نام داشته‌است. کاشانی در تاریخ اولجایتو از کوچیان نام برده که احتمالاً صورت دیگر همین نام است (ص ۶۰). پس از به خاک سپردن آقاسیدحسن یا سیدابراهیم معروف به سلطان‌سلطان سیدجلال‌الدین اشرف (ع) فرزند امام‌موسی کاظم (ع) در آنجا، به تدریج نام کوچیان فراموش گردید و نام آستانه اشرفیه متداول شد. اسکندربیک ترکمان، نام این روستا را آستانه، یاد کرده و آن را از توابع لاهیجان به‌شمار آورده‌است (۱/۵۱۴). فومنی گیلانی نیز در تاریخ خود نامی از آستان اشرفیه به میان آورده‌است (ص ۱۰۳). مکنزی که در ۱۲۷۴ق/۱۸۵۷م از اینجا گذشته جمعیت آستانه را در حدود ۷۰ خانوار برآورد کرده‌است. به گفته او در فصل ابریشم در آنجا به زائران حرم جلال‌الدین اشرف غذای رایگان داده می‌شود (ص ۲۲).
رابینو نیز از آستانه نام برده و شرحی دربارهدربارهٔ آن به دست داده‌است. به گفته او هر سال در فصل ابریشم زائران به سوی این زیارتگاه سرازیر می‌شده‌اند و بازار بزرگی که در آن شهر ساخته شده بود منبع سود زیادی برای صاحبان آن بوده‌است (ص ۳۷۳).
. قاسم خان گمرکچی ثروتمندترین خان در تاریخ آستانه و همچنین از صاحبان این بازار بود. وی بیش از نیمی از زمین‌های کوچان را در اختیار داشت.
 
خط ۱۰۲:
== محصولات ==
[[پرونده:Berenj.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|خوشه‌های برنج]]
از محصولات زراعی این شهرستان می‌توان [[بادام زمینی]] (که در واقع مرغوب ترینمرغوب‌ترین بادام ایران است)، [[برنج]] (انواع برنج‌های معطر و [[برنج طارمی|طارمی]]، [[برنج دم سیاه|دم سیاه]] و…)، [[گوجه سبز]] و [[تخمه آفتاب‌گردان|تخمه آفتاب گردان]] و [[مرکبات]] نام برد.
 
به دلیل کیفیت و سبکی خاک این منطقه که بیشتر حاصل رسوبات [[سفیدرود]] است [[هویج]] نیز از محصولات آن است. این شهرستان از مراکز عمده تولید [[فلفل سبز]] دانست. ضمناً این شهرستان دارای نوعی [[کدو تنبل]] است که از نظر ارزش تغذیه در سطح بالایی قرار دارد. آستانه اشرفیه از مراکز اصلی تولید نهال [[صنوبر]] است.