پالسترینا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶:
پالسترینا به عنوان یک موسیقیدان تحت تأثیر سبک پلی‌فونیک اروپای شمالی (که در اصل به خاطر دو آهنگساز معروف هلندی، [[گویلام دوفی]] و [[ژوسکن د پره]]، که بخش مهمی از پیشۀ خود را در ایتالیا گذرانده بودند، در آنجا رایج بود) به سن بلوغ رسید. در آن زمان، هنوز فردی که از نظر مهارت در پلی‌فونی قابل مقایسه با دوفی و ژوسکن باشد، در ایتالیا وجود نداشت.
 
از سال ۱۵۴۴ تا ۱۵۵۱، پالسترینا نوازندۀ ارگ کلیسای جامع سن آگاپیتو، کلیسای اصلی زادگاه خود بود. اولین ساخته‌های منتشر شدۀ او که یک کتاب از مس‌های ساختۀ او بود،بسیار مورد علاقۀ [[ژولیوس سوم|پاپ ژولیوس سوم]] واقع شد، به‌گونه‌ای که در سال ۱۵۵۱ پالسترینا را به سمت سرپستیِسرپرستیِ گروه کر [[کلیسای سن پیترو|باسیلیکای سن پیترو]] برگزید. در حقیقت این کتاب مس‌ها، اولین کتاب از یک آهنگساز ایتالیایی بود، زیرا در ایتالیای عصر پالسترینا، بیشتر آهنگسازان موسیقی مذهبی، اهل کشورهای [[هلند]]، [[بلژیک]]، [[فرانسه]]، [[پرتغال]] و [[اسپانیا]] بودند.
 
در طول دهۀ بعد، پالسترینا موقعیت‌هایی مشابه موقعیت خود در کلیسای سن پیترو را در دیگر کلیساهای رم، به خصوص [[باسیلیکای سنت جان لاتران]] (۱۵۶۰ - ۱۵۵۵)، [[باسیلیکای سنتاماریا مجیوره]] (۱۵۶۶ - ۱۵۶۱) داشت. در سال ۱۵۷۱ او به کلیسای سن پیترو بازگشت و تا پایان عمر خود آنجا ماند. دهۀ ۱۵۷۰، دهۀ سختی در زندگی شخصی او بود. او برادر، دو پسر و همسر خود را در سه زمان مختلف بر اثر شیوع طاعون از دست داد (به ترتیب: ۱۵۷۲،۱۵۷۵،۱۵۸۰). به نظر می‌رسد در این زمان او در نظر داشته کشیش شود اما به جای آن این بار با یک بیوۀ ثروتمند ازدواج می‌کند. این موضوع بالاخره به او استقلال مالی می‌دهد (به عنوان سرپرست گروه کر پول زیادی به او داده نمی‌شد) و او می‌تواند تا زمان مرگش به میزان زیادی آهنگسازی کند.