بمب هیدروژنی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این نوع بمب، با ایجاد یک انفجار [[اورانیوم|اورانیومی]] یا [[پلوتونیوم|پلوتونیومی]]، دمایی معادل چندین میلیون درجه سلیسیوس ایجاد می‌شود.دمای حاصل از این انفجار همسطح دمای مرکز [[خورشید]]میباشد،[[ایزوتوپهای هیدروژن|ایزوتوپ‌های هیدروژنی]] که در بمب بکار رفته‌اند، تحت این شرایط با یکدیگر جوش می‌خورند و به [[هلیم]] تبدیل می‌شوند و در این همجوشی، انرژی بسیار زیادی را آزاد می‌سازند. بنابراین در این نوع بمب، ترکیبی از [[شکاف هسته‌ای]] و [[همجوشی هسته‌ای]] بکار رفته‌است. [[بمب اتمی]] نسبتاً کوچکی که شهر [[ژاپن|ژاپنی]] [[هیروشیما]] را نابود کرد، قدرت انفجاری معادل ۲۰۰۰۰ تن، [[تری‌نیتروتولوئن]] (تی‌ان‌تی)، که یک ماده انفجاری عادی امروزی است، داشت. در مقابل، بزرگترین بمب هیدروژنی‌ای که تاکنون برای آزمایش، منفجر شده، معادل ۵۰ مگاتن تی‌ان‌تی قدرت انفجاری داشته‌است. نام این بمب [[بمب تزار]] بود که اتحاد جماهیر شوروی آن را در سال ۱۹۶۱ آزمایش کرد. این قدرت انفجاری ۲۵۰۰ برابر قدرت انفجاری بمب هیروشیماست.