سمور جنگلی: تفاوت میان نسخه‌ها

| ordo = [[گوشت‌خوارسانان]]

| familia = [[راسویان]]

| species = '''''M. martes'''''

| binomial = ''Martes martes''

| range_map = European Pine Marten area.png

}}

 

طول بدن این جانور حدود نیم متر است و یک دم پرپوش به طول ۲۵ سانتیمتر دارد. وزن آنها به طور میانگین یک‌ونیم کیلوگرم است و نرها کمی بزرگتر از ماده‌ها هستند. [[خز]] آنها معمولاً به رنگ قهوه‌ای است و در زمستان بلندتر و نرمتر می‌شود.

 

 

 

فعالیت سمور جنگلی مثل بقیه [[راسویان]] بیشتر در شبها و در تاریک روشنایی صبح و غروب است. گوش‌های کوچک گرد و بسیار حساس و دندان‌های تیز این جانور باعث شده تا شکارچی ماهر پستانداران و پرندگان کوچک، حشرات، قورباغه‌ها باشد. البته آنها از میوه‌ها و دانه‌ها، تخم پرندگان و عسل و لاشه هم تغذیه می‌کنند. انفرادی زندگی می‌کنند و برخلاف [[سمور سنگی]] از مناطق مسکونی دوری می‌کنند.

 

سمور جنگلی گاهی شکار [[عقاب طلایی]] و [[روباه]] می‌شود اما انسان‌ها مهمترین دشمن آنها هستند که برای استفاده از پوستشان آنها را شکار می‌کنند. گاهی هم آنها بدلیل دستبرد زدن به ماکیان یا استفاده از ساختمان‌های مسکونی برای لانه‌سازی جان خود را از دست می‌بازند. از بین رفتن جنگل‌ها نیز خطر دیگری است که آنها را تهدید می‌کنند. این عوامل باعث کاهش قابل توجه جمعیت این جانوران شده اما این کاهش در حدی نیست که آنها در زمره جانوران در معرض تهدید طبقه‌بندی شوند.

 

تنها گزارش‌های مستند از مشاهده این جانور در ایران به یک گزارش قدیمی از [[استان گلستان]] و یک گزارش در سال ۸۸ از منطقه گشت رودخان و سیامزگی [[شهرستان فومن]] مربوط می‌شود.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8807130930 نخستین گونه کمیاب سمور جنگلی در ایران مشاهده شد] خبرگزاری فارس</ref> اطلاعاتی هم مبنی بر وجود آن در ارتفاعات جنوب [[شهرستان تنکابن]] وجود دارد.<ref>[http://press.jamejamonline.ir/Newspreview/1089160530917769405 از سمور سنگی تا سمور جنگلی] روزنامه جام جم</ref>

 

جمعیت این جانور در سال‌های اخیر در [[اسکاتلند]] افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. برخی از آنها دیگر از انسان نمی‌ترسند و برای غذا گرفتن به انسان نزدیک می‌شوند و به ویژه علاقه زیادی به کره و مربا دارند. تصور می‌شد آنها در انگلستان منقرض شده باشند اما در سال ۲۰۱۰ پس از چندین دهه دیده شده‌اند. دو سال بعد در ولز نیز برای اولین بار پس از سال ۱۹۷۱ شواهد حضور آنها پیدا شد.

 

 

== منابع ==

[[رده:پستانداران اروپا]]

[[رده:پستانداران بریتانیا]]

[[رده:پستانداران جزیره ایرلند]]

[[رده:پستانداران جمهوری آذربایجان]]