ویکی‌پدیا

جماعت تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۴:
|langs=Liturgical: [[زبان عربی]]{{سخ}}In Bangladesh: [[زبان بنگالی]]{{سخ}}In India & Pakistan:[[زبان اردو]]{{سخ}}In the diaspora: In UK: Respective regional languages}}
{{منبع|تاریخ=دسامبر ۲۰۱۳}}
'''تبلیغی جماعت'''(به [[اردو]]: تبلیغی جماعت، به [[عربی]]: جماعة التبلیغ، به [[بنگالی]]: तबलीगी जमात)یکی از جنبش های اسلامی معاصر، در سال ۱۹۲۶ [[مولانا محمدالیاس]] این جنبش را به منظور تبلیغ اسلام، از منطقه ای در نزدیکی [[دهلی]]، [[هند]] آغاز کرد و به تدریج در سراسر [[هند]] و بعدها شبه قاره و حتی سایر کشورها گسترش یافت؛ به گونه ای که امروزه در جهان شناخته شده است. هدف از جماعت تبلیغ در ابتدا آن بود که مسلمانان اهل هندوستان بدلیل همزیستی با هندوها با دین و احکام اسلامی و شریعت فاصله گرفته بودند و فرهنگ و آداب هندو در آنان رواج یافته بود بویژه در نسل جوان آن زمان. .
درین جنبش جوانان مسلمان در مساجد نام نویسی می‌کردند و بعد به گروههای چند نفره تقسیم میشوند و طبق قرعه هر گروه رهسپار یک منطقه میشد که در آنجا با مردم بومی تبادل نظر و اندیشه می‌کردند و خود اعضاء گروه در محیطی قرار میگرفتد که تمام وقت شان به مسائل دینی و اسلامی معطوف میشد و از زندگی روزمره رهایی می یافتند و به نوعی تمرینی بود برای اسلامی زندگی کردن، به سرگروه در جماعت تبلیغ امیر گفته میشود، بتدریج جنبش جماعت تبلیغ از شبه قاره هند به سراسر منطقه و بعدها به سراسر جهان گسترش یافت. در یکصدهزار و شصت کشور مراکز جماعت تبلیغ فعالیت دارند، در مرام نامه جماعت تبلیغ آمده است که ما. با سیاست حکام و دول کاری ندارند و تنها هدف شان فرهنگی و اجتماعی ست به همین دلیل مانعی برای گسترش آن تراشیده نشده است، . . در بسیاری کشورها حرکت جماعت تبلیغ باعث کاهش جرم و جرایم در میان جوانان کم سواد و فقیر شده است، هم چنین بسیاری از افرادی که بعدها به گروههای مسلح تروریستی ملحق شده اند سابقه حضور در جنبش جماعت تبلیغ را داشته اند،. در ایران بزرگترین مرکز جماعت تبلیغ در شهر زاهدان است. همچنین در بندر خمیر، ترکمن صحرا، خواف، تربت جام، لنگه، سنندج، و تالش مراکز جماعت تبلیغ وجود دارد.
 
حرکت جماعت تبلیغ به این صورت است که چند نفر با لباس ساده معمولاً با رنگ سفید ، پیراهن بلند و گشاد، شلوار گشادی که لبه آن بالاتر از قوزک پا قرار می گیرد، سرِ پوشیده با کلاه یا عمامه مخصوص ، ریش بلند و معمولاً سبیل های تراشیده ، و حمل لوازم خواب بر روی شانه ها و ساک به دست با ظرف هایی برای غذا خوردن و آشپزی هنگام سفر ، با محوریت یک امیر ، برای دعـوت به یکی از روستاها می روند. در آنجا تقسیم کار می کنند . عده ای مؤظف به تمیز کردن مکان اقامت، و افراد باقی‌مانده به کوچه و بازار و خانه ها، می روند و مردم را به شنیدن سخنان امیر جماعت می کنند. هنگامی که وقت بیان فرا رسید همه جمع می شوند، به صحبت های امیر جماعت گوش می دهند بعد از ختم بیان، کسانی که در مجلس حاضر اند در حلقه های مختلف دور هم می نشینند و هر دعوت گر برای یکی از حلقه ها شروع به صحبت می کند، برای بخشی از آنان وضو، یا [[سوره فاتحه]]، [[نماز]] و تلاوت [[قرآن]] آموزش می دهند و این کار را چند روز تکرار می کنند. منبع اصلی این اصول کتاب فضائل اعمال نوشته [[مولانا محمدزکریا]] است.
 
== منابع ==
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/جماعت_تبلیغ»