تاتهای قفقاز: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خنثیسازی ویرایش 20129663 توسط میرسلوک غدیری قزوینی (بحث) |
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
||
خط ۱۰۵:
=== تاتها و مردم تاتی شمال-باختری ایران ===
از آغاز قرون وسطا نام «تاتی»، افزون بر قفقاز، در شمال-باختری ایران و در طول این دوره بر همهٔ زبانهای ایرانی به جز فارسی و کردی گذاشته شد. هم اکنون نام ایرانی «تاتی» علاوه بر «[[زبان تاتی قفقاز]]» که نزدیک به زبان فارسی است، برای گروه ویژهٔ دیگری از گویش های شمال باختری ایرانی با نام یکسان [[زبان تاتی]] هم بکار میرود. این زبان شامل تعداد زیادی گویش یا لهجه است که برای نمونه میتوان از گویشهای چالی، [[زبان کیلیتی|کیلیتی]]، [[دانسفهان|دانسفهانی]]، [[خیارج|خیارجی]], [[خوزنین|خوزنینی]], [[اسفرورین|اسفرورینی]]، [[تاکستان|تاکستانی]]، [[سگزآباد|سگزآبادی]]، [[ابراهیمآباد (قزوین)|ابراهیمآبادی]]، [[اشتهارد|اشتهاردی]]، [[زبان خوئینی|خوئینی]]، کجالی، شاهرودی، هرزنی نام برد. این گروه زبانی هم در جنوب خاوری و هم جنوب باختری آذربایجان ایران، استان زنجان و در رامند و پیرامون شهر [[قزوین]] و سایر مناطق ایران و [[نخجوان]] رایج بوده یا است.<ref name="ReferenceB" /><ref name="stilo">Stilo, D. L. 1994. Phonological systems in contact in Iran and Transcaucasia. In ''Persian studies in North America: Studies in Honor of Mohammad Ali Jazayery'' By Muhammed Ali Jaza'iri, Mehdi Marashi, Mohammad Ali: Festschrift Jazayery, Published by Ibex Publishers, Inc. , p. ۹۰. ISBN 0-936347-35-X, {{ISBN
== جستارهای وابسته ==
|