صورت فلکی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: پیکرآسمانی⟸پیکر آسمانی |
جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: صورتفلکی⟸صورت فلکی |
||
خط ۷:
پژوهشهای باستانشناسی نشان میدهد که نگارههای نقاشی شده بر روی دیوارهای [[غار لاسکو]] در جنوب فرانسه دربرگیرنده نشانههای نجومی است. گمان میشود [[خوشه ستارهای]] پروین در کنار خوشه قلائص ([[گاو (صورت فلکی)|صورت فلکی گاو]]) بر روی این نگارهها نمایش داده شدهاست.<ref>[http://www.iau.org/public_press/themes/constellations/ اتحادیه فرامرزی نجوم:] دربرگیرنده نقشههای با کیفیت بالا و مختصات مرزهای صور فلکی</ref>
شاید انسانهای روزگار [[پارینه سنگی]] (۳۰٬۰۰۰ تا ۲۶٬۰۰۰ سال پیش از میلاد) نخستین کسانی بودند که چهار جهت اصلی را شناسایی کردند. در اواخر [[دوره پارینهسنگی]] (۲۰٬۰۰۰ تا ۱۶۰۰۰ سال پیش از میلاد) در فرانسه هنر ساخت ابزارهای سنگی به اوج خود رسید و در آن هنگام اندیشه نخستین صورتهای فلکی پایهگذاری شد.
این را در یادگارهای بجای ماندهٔ نقشهای درون غارهای این روزگار میتوان یافت. در دره میرملاس و همیان در شمال کوهدشت لرستان نیز پناهگاههایی از این روزگار وجود دارند. در این پناهگاهها نقشهای رنگدار زیادی است. حدود ۱۶٬۰۰۰ تا ۸٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، کمکم اسامی گروههای ستارهای (
حدود ۱۰٬۰۰۰ سال پیش از میلاد، دورهٔ یخبندان در اروپا به پایان رسید. با [[گرم شدن زمین]]، علفزارها و دشتهای اروپا جای خود را به جنگلها دادند و دوران [[نوسنگی]] آغاز شد. در این دوره، انسانها به جای شکار و گردآوری خوراک به کشاورزی و تولید خوراک میپرداختند. از این رو نیاز آنها به چگونگی [[آب و هوا]]، و دانستن فصلها بیشتر شد.
بدینسان به گذر سالانه خورشید در آسمان توجه بیشتری کردند. میتوان گفت حدود ۵٬۶۰۰ سال پیش از میلاد، چهار صورت فلکی در آسمان شکل گرفته بودند: دو پیکر، سنبله، قوس و ماهی. آنها نمایانگر نقاط اعتدالها و انقلابهای آن زمان بودند و پایهٔ صورت فلکیهای منطقةالبروجی امروزی شد.<ref>مقاله: در جستجوی نخستین صورتهای فلکی - ماهنامه نجوم، سال ششم، شماره یازدهم، مرداد ۱۳۷۶، نجوم ۷۱</ref>
|