عمادالکتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: انتقال رده به درخواست Modern Sciences از رده:مدفونان در امامزاده عبدالله شهرری به [[:رده:خاک‌سپاری‌ها در امامزاده...
جز ←‏جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباه‌یاب]]: شانزده‌سالگی⟸شانزده سالگی، قباله‌نویس⟸قباله نویس، ولایة⟸ولایت
خط ۳۲:
[[پرونده:Emadolkotab1.gif|بندانگشتی|چپ|240px|برگی از رسم المشق عمادالکتاب این کتابچه در آموزش خوشنویسی به خطاطان نسل پس از او و سپس از طریق آنان به خوشنویسان معاصر بسیار مؤثر بود]]
 
'''میرزا محمدحسین سیفی قزوینی''' در [[قزوین]] در ۲۷ فروردین ۱۲۴۰ شمسی (۱۲۸۵ قمری) متولد شد و غالب عمرش به کتابت و تعلیم خط نستعلیق گذشت.<ref name="فرهنگ دهخدا">فرهنگ دهخدا</ref> پدرش قباله‌نویسقباله نویس بود و مادرش از [[سادات سیفی]] قزوین، از این رو به این مناسبت سید بودن مادر، میرزا نامیده شد. مدتی نزد [[میرزا محمدعلی خوشنویس]] خط آموخت. در چهارده‌سالگی برای کار نزد تاجری از اهالی [[شیروان]] به [[بادکوبه]] رفت. در شانزده‌سالگیشانزده سالگی پای پیاده راهی [[عتبات]] شد و سه سال در [[کاظمین]] ماند و از راه نوشتن خط زندگی کرد. می‌گویند آنقدر معیشت بر او سخت بود که حتی نمی‌توانست به [[کربلا (شهر)|کربلا]] برود. سرانجام همراه یکی از علما به کربلا رفت و پنج سال در این شهر و [[نجف]] اقامت کرد و ضمن نوشتنِ خط، علوم دینی خواند و سرانجام از تنگدستی به ستوه آمد و به ایران بازگشت. دو سال در تهران ماند و ازدواج کرد. در سال ۱۲۷۱ شمسی در [[خیابان ناصرخسرو]] آموزشگاه خوشنویسی دایر کرد و اسم آن را «[[دارالکتابه]]» گذاشت. او نسخه‌ای از [[شاهنامه فردوسی|شاهنامهٔ فردوسی]] را برای [[مظفرالدین شاه]] خوشنویسی کرد و به این مناسبت لقب «عمادالکتاب» گرفت. در [[انقلاب مشروطه]] به جرگهٔ آزادی‌خواهان پیوست و در [[کودتای محمدعلی‌شاهی]] آوارهٔ کوه و بیابان شد. پس از فرار شاه مستبد، هفت سال معلم مشق [[احمدشاه]] شد.<ref name="خط، خوشنویسی و تاریخچهٔ آن">خط، خوشنویسی و تاریخچهٔ آن</ref> وی قبل از دورهٔ [[مشروطیت]] جزو کاتبان وزارت انطباعات و در دورهٔ سلطنت [[احمدشاه]] قاجار، مدتی در وزارت داخله، منشی و همان اوقات معلم مشق خط سلطان احمدشاه نیز بود. در چند سال اواخر عمر نیز در دربار [[دودمان پهلوی|پهلوی]] سمت خوشنویس مخصوص داشت.<ref name="شبکه اطلاع رسانی استان قزوین">شبکه اطلاع‌رسانی استان قزوین</ref>
[[پرونده:Emadolkotab2.gif|بندانگشتی|چپ|240px|سیاه مشقی از عمادالکتاب]]
 
خط ۶۲:
وی از سال ۱۳۰۴ شمسی در دفتر مخصوص رضاشاه به سمت فرمان‌نگار مشغول خدمت شد و مأمور تحریر فرامین و نامه‌ها گردید. در سال ۱۳۱۲ شمسی از طرف انجمن آثار ملی، مأمور نوشتن کتیبه‌های [[آرامگاه فردوسی]] در طوس شد و بعد از آن کتیبه‌های [[دارالفنون]]، [[دانشسرای عالی]]، [[مدرسه رضاییه]]، [[دانشگاه تهران]] و [[دانشگاه معقول و منقول]] (دانشگاه الهیات فعلی) را نوشت.
 
عمادالکتاب آثار بسیاری از خود به جای گذاشته است که افزون بر موارد پیش گفته کتابت [[سیاحت نامه استانلی به آفریقا]]، کتابت [[نامه دانش‌وران|نامهٔ دانش‌وران]] ناصری در ۱۳۱۸ ه‍. ق، کتابت [[ترجیع بند هاتف اصفهانی]]، کتابت [[اوصاف الاشراف]] و نوشتن کتیبه‌های اطراف صحن خانقاه و مقبره [[صفی علی‌شاه]] و حدیث (ولایةولایت علی‌بن ابی‌طالب ... الخ) در حضرت عبدالعظیم مقابل صحن حمزه بن موسی بن جعفر و کتیبه سردر ورودی [[بیمارستان فیروزآبادی]] در شهر ری و غیره از آثار شیوه‌ای اوست.<ref name="شبکه اطلاع رسانی استان قزوین" /> قطعات و مرقعات بسیار باارزشی از عمادالکتاب در موزه‌ها و مجموعه‌های خصوصی و دولتی ایران و سایر کشورهای جهان نگهداری می‌شود.<ref name="روزنامه مردم‌سالاری" />
 
از آثار نقاشی وی: تصویر یکی از حواریون حضرت مسیح که به خط شکسته و تعلیق زیبا، با رقم: «در ماه رمضان هزار و سیصد و سی... العبد عمادالسیفی قزوینی»؛ تصویر سیاه قلمی [[کریم‌خان زند]] که کلاه مخصوص به سر نهاده است؛ تصویر دستی که طرز صحیح قلم به‌دست گرفتن و خط نوشتن را نشان می‌دهد... ، با رقم: «عمادالسیفی»؛ تصویر خود نقاش به سیاه قلم... ، با رقم: «صورت عمادالکتاب سیفی که به‌دست خود ساخته است».<ref name="شبکه اطلاع رسانی استان قزوین" />