انقلاب روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

حکومت موقت عملاً کاری در کاهش نارضایتی‌های عمومی انجام نداد. امپراتوری آلمان نیز با هدف کارشکنی و خرابکاری در امپراتوری روسیه، از سوسیال دموکرات‌های تندروی بلشویک حمایت کرد و [[لنین]] را با قطار از [[سوئیس]] به [[سوئد]] و از آنجا به پتروگراد رساند. [[لئون تروتسکی]] نیز از آمریکا وارد پتروگراد شد، او گرچه بلشویک نیست اما با لنین هم آواز شد که حکومت موقت هم، یک حکومت بورژوایی است. [[استالین]] قبلاً در داخل روسیه در تدارک قیام فعال بود؛ سازمان دهندگان بلشویک با شعارهای لنین «به جنگ خاتمه دهید»، «تمام زمین‌ها برای دهقان‌ها» و «تمام قدرت در دست شوراها» به میان مردم آمدند. [[نخستین کنگره شوراها]] با حضور نمایندگان سربازها، کارگران و دهقان‌ها برگزار شد. در شورای [[پتروگراد]]، منشویک‌ها و سوسیالیست‌ها در اکثریت بودند. از میان بیش از ۶۰۰ نمایندهنماینده، ابتدا فقط ۱۰۵ نفر از آنها بلشویک هستندبودند اما کم‌کم به تعداد بلشویک‌ها افزوده شد. مخالفانبه درتدریج شورای [[پتروگراد]] که منشویک‌ها و سوسیالیست‌ها در آن اکثریت دارندبلشویک‌ها به صورت رقیبی برای حکومت موقت درآمدند.

حکومت موقت همچنان در پی ادامه جنگ جهانی اول استبود. امااز سوی دیگر شکست‌های متوالی باعث فرار سربازان از جبهه و بیشتر شدن نارضایتی‌ها می‌شودشد. آشفتگی‌ها و نارضایتی‌های عمومی باعث می‌شودشد در ژوئیه ۱۹۱۷ تندروهای بلشویک برای تسریع مقاصدشان به دنبال قیام باشند. اما حکومت موقت لووف-کرنسکی، اقدام به فراری دادن لنین به مرز فنلاند می‌کندکرد و بلشویک‌ها را به اتهام جاسوسی برای امپراتوری آلمان مقصر شناخته،شناخت و دستگیر و زندانی می‌کندکرد.

اوضاع وخیم‌تر می‌شودشد و درگیری‌های داخلی به اوج می‌رسد،رسید، قیام بلشویک‌ها نیز شعله‌ور تر می‌شودشد. [[گئورگی لووف]] در تاریخ ۲۱ ژوئیه استعفا دادهداد و [[الکساندر کرنسکی]] را جانشین خود می‌خواندخواند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.bashgah.net/fa/content/show/37108|عنوان= فرجام تلخ ناپلئون روسیه| ناشر =وب‌گاه باشگاه اندیشه|تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷}}</ref>