۷ محرم: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MammothBot (بحث | مشارکت‌ها) |
بستن آب به روي كاروان كربلا برچسبها: افزودن القاب ویرایشگر دیداری |
||
خط ۳:
در [[تقویم هجری قمری قراردادی]] این روز هفتمین روز سال است.
در روز هفتم محرم الحرام سال 61 هجری ابن زیاد در نامه ای به ابن سعد دستور داد تا آب فرات را بر امام حسین (ع) و اصحابش ببندند و نگذارند قطره ای آب به خیمه گاه آن حضرت برسد.
در این روز عبید الله بن زیاد نامه ای به عمر بن سعد فرستاد و به او دستور داد تا با سپاهیان خود بین امام حسین (ع) و آب فرات فاصله ایجاد کرده و اجازه نوشیدن حتی قطره ای آب را به امام (ع) و یارانش ندهند، همانگونه که از آب دادن به عثمان بن عفان خودداری شد.
پسر سعد نیز فورا ˈعمرو بن حجاجˈ را با چندین سوار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین (ع) و یارانش به آب شدند.
در این هنگام مردی به نام ˈعبد الله بن حصین ازدیˈ که از قبیله بجیله بود فریاد برداشت که: ای حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواهی دید! بخدا سوگند که قطره ای از آن را نخواهی چشید تا از عطش جان دهی!
امام حسین (ع) فرمود: خدایا! او را از تشنگی بکش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده!
حمید بن مسلم می گوید: به خدا سوگند که پس از این گفت و گو به دیدار او رفتم در حالی که بیمار بود، قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست، دیدم که عبد الله ابن حصین آن قدر آب می آشامید که شکمش بالا می آمد و آن را بالا می آورد! و باز فریاد می زد: العطش! باز هم آب می خورد تا شکمش آماس می کرد ولی سیراب نمی شد! و چنین بود تا به هلاکت رسید.
واقعه ناجوانمردانه بستن آب به روی آل الله سه روز پیش از عاشورا روی داد. البته حضرت اباالفضل العباس (ع) از سیاهی شب استفاده می کرد و برای خیمه ها آب می آورد ولی از بامداد تا شامگاه عاشورا هیچ آبی به خیمه گاه نرسید.
== مناسبت‌ها ==
== وقایع ==
| |||