دوگانه‌گرایی ذهن و بدن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
منبع؟
محتوای منتشر نشده منبعی معتبر دانسته نمی‌شود
خط ۵:
اشاعهٔ عمومی این دیدگاه اغلب به [[رنه دکارت]] نسبت داده می‌شود. با اینحال این گرایش ریشه و قدمتی فراوان دارد که از [[افلاطون]] آغاز می‌گردد.
 
در [[فلسفه جدید]]، [[دکارت]] با طرحی نو از دوگانه‌گرایی آن را احیا کرد. دوگانه‌گرایی دکارتی را جوهری می‌نامند زیرا او قائل به وجودِ دو جوهر مستقل نفس و بدن است. نفس جوهری مجرد و غیرمادی است. دکارت نفس را در معنای قدرت فکر کردن، تنها مطلق به انسان می‌دانست و حیوانات را فاقد آن می‌پنداشت.<ref>گفتار دکارت، نوشته محمدرضا عطایی- در حال چاپ</ref> از این رو می‌توان دوگانه‌گرایی او را متفاوت از [[افلاطون]] دانست.
 
در عصر اخیر انشعابات دیگری از دل دوگانه‌گرایی پدید آمده‌اند مانند: دوگانه‌گرایی وصفی یا خاصه‌ای که تنها به وجود یک جوهر یا همان یگانه‌انگاری غیر تحویلی قائل است اما معتقد است که جوهر فیزیکی دو نوع ویژگی دارد: ذهنی و فیزیکی.