عبدالمجید طالقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| رشته = [[خوشنویسی]]، [[شاعر]] و عرغانعرفان

وی در حدود سال [[۱۱۵۰ (قمری)|۱۱۵۰]] هجری قمری در [[روستای مهران]] از توابع [[طالقان]] [[قزوین]] <ref>[http://www.behrah.com/map.php?pn=البرز&cn=طالقان بهاره]</ref> دیده به جهان گشود. در جوانی به [[قزوین]] آمد و پس از فراگرفتن اصول اولیه [[خوشنویسی]] در این شهر ، به [[اصفهان]] رفت <ref>[http://qazvin.irib.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=3861:1389-06-04-03-52-39&catid=102:1389-05-13-04-56-29&Itemid=169 درویش عبدالمجید طالقانی قزوینی]</ref> و به کسوت فقر مشرف گردید و در آن حال به مشق خط روی آورد. در آغاز از روی خط [[میرعماد حسنی|میرعماد]] به‌تمرینبه تمرین و تعلم پرداخت و در این تجربه به‌کمالبه کمال رسید. امّا چون دید نام نامی و آوازه بزرگ استاد، جهانگیر است و او که خود عشق به جاودانگی داشت، در بارقه اشتهار میرِ بزرگ، پرتوی نخواهد یافت، روی به خط شکسته آورد. و استعداد شگرف خود را در کامل کردن این خط زیبا به کار آورد و زمینه خط میراث استادان گذشته را مثل [[میرزا شفیعا|شفیعا]] کمال بخشید.<ref name="فضائلی، حبیب‌الله، اطلس خط">فضائلی، حبیب‌الله، اطلس خط</ref> تا به‌جایی رسید که خط شکسته او در زیبایی و ملاحت و استواری به اوج رسید و بدون رقیب شد.

«هدایت» درباره درویش می‌گوید: «وی در کسوت درویشانه از قزوین مسافرت به [[اراک|عراق عجم]] و در شهر [[اصفهان]] کسب کمال کرد و در خط شکسته قدرتی کامل حاصل نمود، بعضی او را بر شفیعا و میرزا حسن رجحان داده‌اند. در شهر اصفهان روزگاری در خانه محمد رشید بیگ ولد فتحعلی خان ارشلوی افشار می‌زیست و در سال [[۱۱۸۵ (میلادی)]] در [[اصفهان]] درگذشت، و او را غزلک‌هایغزل‌های عاشقانه‌ای بوده‌است».<ref name="لغت نامه دهخدا"/>