علی دواچی: تفاوت میان نسخه‌ها

| بناهای یادبود =

| محل زندگی = تبریز

| نام‌های دیگر =دوافروش

| نژاد =

| نهاد =

| نماینده =

| نقش‌های برجسته = از اعضاء [[انجمن تبریز]] و از بنیان‌گزاران [[مرکز غیبی]]

| سبک =

| اتهام = دفاع از مشروطه و ایران

| مجازات = اعدام

| منصب =

| مکتب =

 

== زندگی ==

 

وی از همرزمان [[ستارخان]] بود و در یکی از حملات [[صمدخان شجاع‌الدوله|صمدخان]] به تبریز گلوله‌ای به مچ دست وی اصابت نمود که سه ماه مداوای آن ادامه داشت. در جریان به توپ بستن مجلس در۱۳۲۶ قمری وی به همراه [[میرزا حسین واعظ]] و [[حسن شریف‌زاده|سید حسن شریف‌زاده]] در [[کنسولگری فرانسه در تبریز]] متحصن شدند.<ref>{{پک|کسروی|۱۳۵۷|ک=تاریخ مشروطه ایران|ص=۶۷۸ و ۳۹۱}}</ref>

 

 

وی و [[ثقه الاسلام تبریزی]] از افراد مدیر و مدبر در دوره مشروطه بودند. [[کسروی]] از حاجی علی دوافروش بعنوان مغز متفکر انقلاب مشروطه یاد می‌کند.

 

 

== مرگ ==

[[پرونده:Excution of Haj Ali Dava Foroush and Mirza Ahmad Soheili, 1911.png|بندانگشتی|اعدام حاج علی دوافروش و میرزا احمد سهیلی، اعدام شده بدست شجاع‌الدوله.]]

 

در خصوص واقعه اعدام حاج علی و همراهانش کسروی می‌نویسد:

{{نقل قول|در سال ۱۲۸۸ که پس از آمدن روسیان به تبریز سردار و سالار و به شهبندری عثمانی پناهیدند او و شادروان علی موسیو نیز با ایشان بودند تا با ایشان بیرون آمدند؛ ولی در جنگ با روس گویا دست نداشتند و این بود که از شهر نگریخت و چون با فرمانده قزاقان ایرانی که دستهای در تبریز بودند دوستی داشت به میانجیگری او به کنسولخانه روس راه یافته و از میلر زینهار برای خویش گرفت ولی چون صمدخان به شهر درآمد کسانش او را نیز گرفتند و با زدن و آزار بسیار به زندان بردند و سپس از آنجا به باغ شمال فرستادند، روسیان نیز که بر چنان کسان غیرتمندی هرگز نمی‌بخشودند او را زنده نگذاردند و در همان روزها به خانه اش هم ریختند و تاراج کردند و سپس نیز با دینامیت آن را ویرانه گردانیدند.<ref>کسروی''، تاریخ مشروطه ایران – ص ۳۳۵''</ref>}}

 

== نقل قول دیگران ==