علی دواچی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ =

| وضعیت =

| مکان مرگ = [[تبریز]]

| علت مرگ = به دار آویخته شد

 

در تمامی یادواره‌ها از حاج علی دواچی به‌عنوان انسانی میهن‌پرست، نیک نفس و دارای عزم و اراده نام برده‌اند. وی که تیرانداز و جنگجوی ماهری بود، خود مستقیماً در صحنه‌های نبرد علیه دشمنان مشروطه حضور داشت و مبارزه کرد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://ostani.hamshahrilinks.org/Ostan/Iran/AzarbayjanSharghi/Contents/حاج-علی-دواچی|عنوان=حاج علی دواچی}}</ref>

 

 

در خصوص واقعه اعدام حاج علی و همراهانش کسروی می‌نویسد:

{{نقل قول|در سال ۱۲۸۸ که پس از آمدن روسیان به تبریز سردار و سالار و به شهبندری عثمانی پناهیدند او و شادروان علی موسیو نیز با ایشان بودند تا با ایشان بیرون آمدند؛ ولی در جنگ با روس گویا دست نداشتند و این بود که از شهر نگریخت و چون با فرمانده قزاقان ایرانی که دستهای در تبریز بودند دوستی داشت به میانجیگری او به کنسولخانه روس راه یافته و از میلر زینهار برای خویش گرفت ولی چون صمدخان به شهر درآمد کسانش او را نیز گرفتند و با زدن و آزار بسیار به زندان بردند و سپس از آنجا به باغ شمال فرستادند، روسیان نیز که بر چنان کسان غیرتمندی هرگز نمی‌بخشودند او را زنده نگذاردند و در همان روزها به خانه اش هم ریختند و تاراج کردند و سپس نیز با دینامیت آن را ویرانه گردانیدند.<ref>کسروی''، تاریخ مشروطه ایران – ص ۳۳۵''</ref>}}