[[پرونده:The Thimble Theater (Segar), 1920.gif|بندانگشتی|چپ|تئاتر انگشتانه (سگار)، نمونهای از کامیکس]]
'''کُمیککامیک''' {{به انگلیسی|Comics}} یا '''تصاویر فکاهی''' یا '''داستانهای مصور''' یک راه واسط برای انتقال بصری ایدهها از طریق تصویر میباشد که اغلب با نوشته و یا اطلاعاتی بصری درآمیخته است. کمیکهاکامیکها از در کنار هم گذاشتن [[قطعه (کامیک)|قطعات]] متوالی از تصاویر تشکیل شده و معمولاً در آن از ابزارهای نویسهای چون [[بالون گفتار]]، شرحها و افکتهای صوتی ([[نامآوا]]) برای نشان دادن گفتوگوها، تعریف داستان و یا دیگر اطلاعات استفاده میشود. عناصری چون اندازه یا جاگذاری قطعات، روند بیان داستان یا موضوع را کنترل میکند. [[کارتونیست|نقاشی کارتونی]] و دیگر روشهای تصویرگری شبیه به آن، از مرسومترین نقاشیها در کامیکس هستند؛ [[رمانعکسی|فومتی]] حالتی است که از [[عکس]] استفاده میکنند. حالتهای معمول کامیکس شامل [[داستان مصور]]، [[کارتونهای سرمقالهای]]، [[کارتون دهنبسته]] و [[کتاب کامیک|کتاب مصور]] میشود. از اواخر قرن بیستم تاکنون، مجلدهای ضخیمتری چون [[رمان مصور]] و آلبومهای کمیک،کامیک، [[تانکابون]] بیش از پیش متداول شده و [[کمیک اینترنتی|کامیک اینترنتی]] [[آنلاین]]، نشو و نما پیدا کرده است.
تاریخ کمیککامیک در فرهنگهای مختلف، مسیرهای متفاوتی را طی کرده است. دانشمندان بر این باورند که اولین کمیککامیک به دوران [[پیشاتاریخ|ما قبل تاریخ]] و نقاشیهای [[لاسکو|غار لاسکو]] بازمیگردد. تا اواسط قرن بیستم، کمیککامیک در [[آمریکا]]، [[اروپای غربی]] (مخصوصا [[فرانسه]] و [[بلژیک]]) و [[ژاپن]] شکوفا شد. رد کامیکس در اروپا به کارتونهای [[رودلفه تپفر]] در دههٔ ۱۸۳۰ بازگشته و با داستانهای مصور موفقی چون [[ماجراهای تنتن و میلو]] در دههٔ ۱۹۲۰ رونق میگیرد. کمیککامیک آمریکایی در اوایل قرن بیستم به عنوان [[رسانههای گروهی]] با ظهور داستانهای مصور در روزنامهها و بعدها کتابهای مصور مجلهوار (دههٔ ۱۹۳۰)، پدیدار شد. رد کارتون و کمیککامیک ژاپنی ("[[مانگا]]") به قرن سیزدهم بازمیگردد. داستانهای مصور مدرن در قرن بیستم با تقلید از کمیککامیک غربی ایجاد شده و تا دههٔ ۱۹۳۰ مجلههای مصور و مجموعه کتابها معمول شدند. در عصر پس از جنگ جهانی دوم، کارتونیستهایی چون [[اوسامو تزوکا]] ظهور کردند که نقش مهمی در محبوبیت کمیککامیک در میان ژاپنیها داشتند.