انستیتو پاستور ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به روز رسانی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸:
'''انستیتو پاستور ایران''' [[مؤسسه]]ای تحقیقاتی تولیدی و آموزشی که با هدف تأمین [[بهداشت]] و سلامت جامعه جهت پیشگیری و درمان بیماری های عفونی در سال [[۱۲۹۹]] تأسیس گردیده است.
==تاریخچه==▼
'''انستیتو پاستور ایران''' [[مؤسسه]]ای تحقیقاتی تولیدی و آموزشی که با هدف تأمین [[بهداشت]] و سلامت جامعه جهت پیشگیری و درمان بیماری های عفونی در سال [[۱۲۹۹]] توسط عبدالحسین میرزا فرمانفرما بصورت وقف در باغ اطلس خود تأسیس نمود. در آن زمان ضرورت تأسیس موسسه‌ای علمی که بتواند در زمینه [[بیماری‌های واگیر]] فعالیت داشته و قادر به تولید برخی از [[واکسن]]ها باشد احساس می‌شد.
بر این اساس در تاریخ ۲۳ اکتبر [[۱۹۱۹ (میلادی)|۱۹۱۹]] میلادی ([[۱۲۹۸]] شمسی) مذاکرات لازم بین هیئت [[ایران]]ی شامل محمد علی فروغی ذکاء الملک ، فیروز میرزا نصرت الدوله ، دکتر محمد حسین لقمانیان، دکتر حکیم الدوله ، دکتر محمود خان معتمد که هر سه نفر از پزشکان، تحصیلات عالیه خود را در پاریس به اتمام رسانده بودن و هیئت [[فرانسه|فرانسوی]] در [[انستیتو پاستور پاریس]] صورت گرفت. در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۲۰ میلادی (۱۲۹۹ شمسی) قرارداد همکاری بین دو کشور به امضا رسید. از ان زمان فعالیت رسمی انستیتو پاستور ایران آغاز شد و دکتر ژوزف منار فرانسوی از سوی امیل رو برای ریاست انستیتو پاستور ایران برگزیده شد .<ref>{{پک|قدسی||ک=تاریخچه انستیتو پاستور ایران|ص=ص125-18}}</ref>
سطر ۵۷ ⟵ ۶۱:
این انستیتو فعالیت خود را از دیر باز وقف نظام سلامت کشور با تکیه بر پیشگیری و تشخیص بیماری های عفونی بازپدید و نو پدید نموده و در حال حاضر با داشتن 18 بخش تحقیقاتی پیشرفته و مدرن در تهران و یک مجتمع تولیدی با تکنولوژی روز دنیا و تولیدات فرآورده های انحصاری و منحصر بفرد در کیلومتر 13 تهران کرج و همچنین یک پایگاه خدمات تخصصی بهداشتی درمانی (وقف) در تجریش فعالیت خود را ادامه میدهد. ارتباط علمی این موسسه با [[انستیتو پاستور پاریس]] در طول 80 سال گذشته همچنان ادامه داشته و یکی از معتبر ترین واحد ها در زنجیره انستیتو پاستور های جهان بحساب می آید. نظام علمی ،اداری این انستیتو از سال 1381 بصورت هیئت امنایی تقییر یافته و زیر نظر وزارت بهداشت می باشد هر چند قانون استقلال مالی اداری مصوبه1339 انستیتو کماکان معتبر می باشد<ref>{{پک|قدسی||ک=تاریخچه انستیتو پاستور ایران|ص=ص14-18}}</ref>
در آذر ماه 1384 دکتر صبار فرمانفرمائیان که فرزند واقف و مدتی نیز ریاست انستیتو را بعهده داشت منزل مسکونی خود رابه مساحت حدود 5000 متر با تمام عرصه و اعیان در محل میدان تجریش وقف انستیتو نمود تا در گسترش فعالیت های تخصصی این انستیتو مورد استفاده قرار گیرد این مرکز بنام پایگاه تجریش انستیو می باشد.<ref>{{پک|قدسی||ک=تاریخچه انستیتو پاستور ایران|ص=ص14-105}}</ref>
▲==تاریخچه==
در دوران نخست‌وزیری [[عبدالحسین میرزا فرمانفرما]] در سال ۱۲۹۹، وی یک هکتار از باغ باصفایی که جزء منزل شخصی خود او بود و بمناسبت سر سبزی و خرمی باغ اطلس نام داشت وقف انستیتو پاستور ایران نمود و مبلغ ده هزار تومان نقدا جهت احداث عمارت آن پرداخت نمود . در آن زمان دولت هم مبلغ پانزده هزار تومان به آن اضافه نمود و با آن بنایی ساختند که هم اکنون نیز مورد استفاده مراکز تحقیقاتی این موسسه قرار می گیرد. این بنا به عنوان یک اثر میراث فرهنگی ثبت شده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://fa.pasteur.ac.ir/Pages.aspx?Id=1368|عنوان=موقوفات انستیتو پاستور ایران|تاریخ بازدید=۱ مرداد ۱۳۹۰|ناشر=انستیتو پاستور ایران|زبان=فارسی}}</ref>
| |||