کمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کمدی''' (شادی‌نامه یا شادانه) (به یونانی باستان: ''κωμῳδία / kōmōidía'') و (به لاتین: ''comoedia'') یکی از سبک‌های نمایشی است که از واژهٔ یونانی ''kōmōidía'' (متشکل دو بخش ''κῶμος''

''kỗmos''، جشنی به افتخار [[دیونسیوس]]، و ''ἀοιδή'' (آواز)) ریشه می‌گیرد.

* [[ارسطو]] می‌نویسد: "کمدی تقلید و محاکاتی است از اطوار و اخلاق زشت، نه این که توصیف و تقلید بدترین صفات انسان باشد؛ بلکه فقط تقلید و توصیف اعمال و اطوار شرم آوری است که موجب ریشخند و استهزاء می‌شود. آنچه موجب ریشخند و استهزاء می‌شود امری است که در آن عیب و زشتی هست، اما آزار و گزندی از آن (عیب و زشتی) به کسی نمی‌رسد»<ref>(فن شعر - ارسطو)</ref>

 

۳. '''کمدی رفتار''':<ref>(Comedy Of Manners)</ref> این اصطلاح بر مبنای آثار [[شکسپیر]] از قبیل کمدی [[هیاهوی بسیار برای هیچ]] وضع شده است. در پاره‌ای از این نوع کمدی‌ها از اعمال زشت بزرگ زادگان و توطئه‌های طبقات اشراف سخن رفته است. تأثیر شادی بخش<ref>(Comic Effect)</ref> آن در گرو مکالمات خنده داری است که ما بین شخصیت‌های احمق و گول ردو بدل می‌شود. در این گونه کمدی، قراردادها و رسوم اجتماعی مورد بررسی قرارمی‌گیرد. یکی از مسائل مثلاً نزاع‌های عشقی<ref>(Love duel)</ref> است. موضوع دیگر، رفتار شوهران حسود نسبت به همسران خود است. نمونهٔ این گونه کمدی «اهمیت ارنست بودن» اثر[[اسکار وایلد]] است .[[جورج برنارد شاو]] و [[ویلیام سامرست موآم]] هم به این شیوه آثاری آفریدند.

 

 

۵. '''کمدی اخلاط اربعه''':<ref>(Comedy Of Humours)</ref> کمدی است که در آن عدم تعادل یکی از اخلاط (سودا، صفرا، دم، بلغم…) قهرمان را دچار یکی ازامراض کرده است.

۶. کمدی سانتیمانتال: کمدی پایان قرن ۱۷ در [[انگلستان]] که در آن هدف این بود که بیننده را به جای خنده، به گریه بیندازند و این شیوه بعدها در [[فرانسه]] هم معمول شد.

 

 

۸. '''کمدی موقعیت''': کمدی حاصل از گرفتار آمدن قهرمان در شرایط ناطلبیده و گاهی متضاد با موقعیتش را گویند. در [[سینما]] نمونه‌های موفقی از اینگونه کمدی‌ها خلق شده است.

{{پانویس|۲}}

{{جهان‌بینی}}

[[رده:کمدی]]

[[رده:ادبیات نمایشی]]