ذرت: تفاوت میان نسخه‌ها

| regnum = [[Plant|Plantae]]ae

چون ذرت به سرما مقاوم نیست، در نواحی گرمسیری باید در بهار کشت شود. سیستم ریشه آن معمولاً سطحی است، بنابراین گیاه به رطوبت خاک وابسته است. ذرت به عنوان یک گیاه C4 (گیاهی که از [[تثبیت کربن]] C4 استفاده می‌کند) بطور قابل توجهی از گیاهان C3 (گیاهانی که از تثبیت کربن C3 استفاده می‌کنند) نظیر غلات ریز، یونجه و سویا کارایی استفاده از آب بالاتری دارد. ذرت در زمان ظهور کلاله‌های ابریشم مانند یعنی زمانی که گل‌ها آماده گرده افشانی هستند به خشکی بیشتر حساس است. در آمریکا، یک برداشت خوب زمانی پیش بینی می‌شود که ارتفاع ذرت تا چهارم ژوئیه اصطلاحاً به زانو برسد. با این وجود هیبریدهای جدیدعموما از این سرعت رشد پیشی می‌گیرند. ذرتی که برای علوفه استفاده می‌شود وقتی برداشت می‌شود که گیاه سبز است و میوه نارس است. ذرت شیرین در حالت شیری برداشت می‌شود یعنی بعد از گرده افشانی و قبل از تشکیل نشاسته که این زمان بین اواخر تابستان تا اوایل پاییز است. ذرت زراعی تا اواخر پاییز در مزرعه رها می‌شود تا دانه‌های آن کاملاً خشک شود و گاهی ممکن است حتی تا زمستان و یا حتی اوایل بهار برداشت نشود. اهمیت رطوبت کافی خاک در بخش‌های زیادی از آفریقا نشان داده شده است، جائیکه خشکی دوره‌ای باعث نابودی محصول ذرت و متعاقب آن قحطی می‌شود. با وجودیکه اساساً ذرت در اقلیم‌های گرم و مرطوب پرورش می‌یابد اما گفته می‌شود که در آب و هوای سرد، گرم، خشک یا مرطوب نیز می‌تواند پرورش یابد و این به این معنی است که این محصول با شرایط مختلف به میزان زیادی سازگاری دارد.