کیسه‌داران: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 197.39.21.188 (بحث) به آخرین تغییری که Behzad39 انجام داده بود واگردانده شد
خط ۸۹:
 
=== کیسه ===
به صورت معمول، [[کیسه (کیسه‌داران)|کیسه‌ی]] جانداران کیسه‌دار مکانی از بدن ماده‌ها در نظر گرفته می‌شود که در آن نوزاد ناکامل آغاز به رشد و شیرخوردن می‌کند و مادر با گذاشتن فرزندانش در آن امنیتشان را تضمین می‌کند. با آنکه نام «کیسه‌دار» اشاره به داشتن کیسه توسط این جانوران دارد، همه کیسه‌داران نیز دارای کیسه نیستند. بر خلاف کانگوروها و والابی‌ها که کیسه‌هایی گرم و بزرگ برای بچه‌هایشان دارند، جاندارانی چون [[نامبت]]‌ها فاقد کیسه هستند و پستان‌ها تنها توسط حلقه‌هایی از ماهیچه که فرزند را در هنگام شیرخوردن محافظت می‌کنند، محاصره شده‌اند.<ref>{{پک|Dickman|۲۰۰۸|ک=A Fragile Balance|ص=۱۶–۱۷|زبان=en}}</ref> در میان آن‌هایی هم که کیسه دارند، کیسه می‌تواند از جلو، پشت، و یا مرکز باز شود و عمیق یا کوتاه باشد.<ref>{{پک|Dickman|۲۰۰۸|ک=A Fragile Balance|ص=۱۷|زبان=en}}</ref>
 
نوزادان به محض بیرون آمدن از رحم و زایمان به سوی کیسه حرکت می‌کنند. حرکت آن‌ها در این هنگام بر روی موهای بدن مادر مانع از سقوطشان می‌شود. پژوهش‌های تازه بر روی نوزادان بعضی گونه‌های کیسه‌دار نشان داده‌اند که آنان حتی پیش از تولد و درون رحم به صورت غریزی تلاش می‌کنند تا به سوی کیسهٔ مادر (در بالای رحم) حرکت کنند.<ref>{{یادکرد|نشانی=http://www.sciencedaily.com/releases/2013/03/130315202701.htm |عنوان=Kangaroos and Other Marsupials: Climb to the Pouch Begins in Utero | ناشر =[[ساینس دیلی|ScienceDaily]] |تاریخ =15 March 2013 |تاریخ بازبینی= 12 August 2013|زبان = en}}</ref>
 
=== مغز ===
به نسبت پستانداران جفت‌داری که دارای جثه برابر با کیسه‌داران هستند و یا در زیست‌بوم یکسان زندگی می‌کنند، ناحیه صورتی در [[جمجمه]] کیسه‌داران بزرگتر است ولی حفره جمجمه‌ای آن‌ها کوچکتر است. دو [[نیم‌کره مغزی]] آن‌ها پیچ‌خوردگی‌های ساده‌ای دارند و فاقد [[جسم پینه‌ای]] هستند.<ref name="Nowak10">{{پک|Nowak|۲۰۰۵|ک=Marsupials of the World|ص=۱۰|زبان=en}}</ref> [[مغز]] کیسه‌داران در بسیاری از گونه‌های آن‌ها به نسبت کوچک، و در تعداد کمی از آن‌ها حتی با استانداردهای مرسوم هوددان بسیار بزرگ است. با آنکه فرم ظاهری آن تفاوتی با دیگر پستانداران ندارد، مهم‌ترین اختلاف میان مغز آن‌ها و دیگر پستانداران در نبود کامل جسم پینه‌ای است. بررسی‌های متعدد نشان می‌دهند که به جای این بخش، [[بافت رابط قدامی]] بزرگ آن‌ها دارای فیبرهایی است که در عمل همهٔ بخش‌های [[نئوکورتکس]] <!--Neocortex--> را به هم وصل می‌کند و همان کارکرد جسم پینه‌ای را پدیدمی‌آورد.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=175|زبان=en}}</ref>
 
در گذشته تصور بر این بود که کیسه‌داران به نسبت جفت‌داران توانایی هوشی کمتری دارند چرا که ساختارهای اجتماعی در خود فرگشت نداده و نشانه‌ای از بازی، همبستگی گروهی، روش‌های پیچیده مقابله با مهاجمان، و یا روش‌های پیچیدهٔ ارتباطی در آن‌ها وجود ندارد. بعدها اما نشانه‌هایی از پیچیدگی‌های مشهود در رفتار این جانوران و توانایی‌های یادگیریشان دیده شده‌است.<ref name="Nowak10" /> آن‌ها توانایی‌های جالبی در ایجاد ارتباط توسط سیگنال‌های [[فرومون|فرومونی]] دارند. غدد پوستی و بویایی آن‌ها نقش مهمی در این توانایی بازی می‌کنند.<ref name="Nowak10" />
 
== رده‌بندی ==
خط ۱۵۳:
کیسه‌داران در همه مناطق استرالیا و جزیره‌های نزدیک به آن یافت می‌شوند. آن‌ها همچنین در منطقه [[گینه نو]] نیز حضور دارند. آن‌ها را می‌توان در مناطق خشک و صحرایی استرالیا، مناطق کرانه‌ای و شبه‌کرانه‌ای، جنگلی با پوشش انبوه، و نیز ارتفاعاتی به بلندای بیش از ۲۰۰۰ متر نیز یافت. بعضی از آن‌ها، همچون شیطان تاسمانی، در خاک اصلی استرالیا منقرض شده‌اند و تنها در جزایر اطراف به زندگی ادامه می‌دهند.<ref>{{پک|Dickman|۲۰۰۸|ک=A Fragile Balance|ص=۶۵|زبان=en}}</ref> همانند دیگر جانوران، رژیم غذایی و تنوع طعمه در میان کیسه‌داران تعیین‌کنندهٔ مکان زندگی آن‌ها بوده‌است. برای نمونه، اعضای تیره ستبردمان، که یکی از پرتعدادترین تیره‌های کیسه‌داران ساکن استرالیا است، دارای رژیم بیشتر حشره‌خواری و گوشت‌خواری هستند. چنین جانورانی اغلب در مناطق نیمه‌خشک با پوشش بیابانی یافت می‌شوند؛ جایی که در آن توانایی شکار بالاتری دارند.<ref>{{پک|Nowak|۲۰۰۵|ک=Marsupials of the World|ص=۱۷|زبان=en}}</ref>
 
کیسه‌داران درخت‌زی استرالیا نیز در مناطق جنگلی با پوشش گستردهٔ درختانی چون [[اکالیپتوس]] یافت می‌شوند. چنین جانورانی نیاز فراوان به تغذیه از برگ درختان و یا حشرات ساکن در تنها آن‌ها دارند و بسیاری از آن‌ها را می‌توان در مناطقی که خاک مرغوب و برگ‌های مغذی حضور دارند، یافت.<ref>{{پک|Nowak|۲۰۰۵|ک=Marsupials of the World|ص=۱۷–۱۸|زبان=en}}</ref>
 
صاریغ‌های آمریکایی از جنوب غربی [[کانادا]] تا [[آرژانتین]] حضور دارند. آن‌ها را همچنین می‌توان در بعضی جزیره‌های کوچک [[آنتیل]] یافت.<ref>{{پک|Nowak|۲۰۰۵|ک=Marsupials of the World|ص=۱۴|زبان=en}}</ref> بیشترین [[تنوع زیستی]] در کیسه‌داران قاره آمریکا را می‌توان در میان ارتفاعات پایین و قله‌های با آب و هوای معتدل و [[جنگل باران‌خیز استوایی|جنگل‌های باران‌خیز استوایی]] یافت. در میان زاویه‌های °۱۰ و °۲۰ درجه جنوبی، ۳۷ گونه جاندار کیسه‌دار زندگی می‌کنند؛ تا ۵ درجه بالاتر از این نوار نیز ۲۹ گونه و تا ۵ درجه پایین‌تر ۲۸ گونه یافت می‌شوند. بررسی‌های ژنتیکی نشان می‌دهند که کیسه‌داران در دوره‌های زمانی طولانی چنین زیستگاه‌هایی را اختیار کرده‌اند و ساکنان «قدیمی» جنگل‌های استوایی بوده‌اند. از این رو، به نظر می‌رسد که در آمریکای جنوبی آن‌ها تطابق بیشتری برای زندگی در مناطق بارانی گرمسیر یافته‌اند تا جاهای دیگر. با این حال در بیرون جنگل‌های باران‌خیز نیز می‌توان گونه‌های کیسه‌داری را یافت که گستره‌شان را تا قله‌های [[رشته‌کوه آند|آند]] در جنوب [[بولیوی]]، [[پاراگوئه]]، و آرژانتین پیش برده‌اند.<ref>{{پک|Nowak|۲۰۰۵|ک=Marsupials of the World|ص=۱۵|زبان=en}}</ref>
خط ۱۷۸:
صاریغ آمریکایی از جمله گونه‌هایی است که مورد مطالعه بیشتر قرار گرفته‌است. این جانور دارای رفتارهایی است که شستن صورت توسط آب دهان با کمک دست و ساختن لانه در سوراخ‌های گشاد تنه درختان از آن جمله‌اند. مهم‌ترین رفتار این جانور اما «تقلید مرگ» است؛ صاریغ در هنگام احساس خطر از سوی مهاجمان خود را مردن می‌زند تا مهاجم اقدام به کشتنش نکند. بررسی امواج مغزی این جانور نشان داده‌است که مغز صاریغ در هنگام خواب و تقلید مرگ دو موج متفاوت تولید می‌کند. چنین چیزی در میان دیگر پستانداران بی‌نظیر است.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=۲۳۴|زبان=en}}</ref>
 
کیسه‌داران برای برقراری ارتباط از روش‌های گوناگونی بهره می‌گیرند. ایجاد صدا از جمله این روش‌ها است و همه کیسه‌داران دارای توانایی تولید صدا هستند. صداها برای اهداف گوناگونی همچون جفت‌گیری، اعلام خطر، دفاع از خود، و یا روابط معمول میان مادر و فرزند در کیسه تولید می‌شوند. این صداها شامل صداهای ارتباطی،<ref group="پانویس">اغلب کیسه‌داران به تنهایی به تغذیه می‌پردازند، ولی تعدادی از آن‌ها همچون کانگوروها در گروه‌هایی زندگی می‌کنند که برای اعلام خطر و ارتباط نیاز به تولید صدا است.</ref> خشن و زبر با حالت هشدار دهنده، معاشقه،<ref group="پانویس">صداهای همراهی و معاشقه (''courtship'') در فصل جفت‌گیری تولید می‌شوند. این صداها هم برای پیدا کردن زوج و هم در هنگام و پس از جفت‌گیری به کار می‌آیند.</ref> و خرخر یا فِش‌فِش هشدار هستند.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=۲۳۶–۲۴۰|زبان=en}}</ref> تعدادی از کیسه‌داران همچنین به دلیل دارا بودن غده‌های تولید ماده‌های بودار اقدام به نشانه‌گذاری و ارتباط با دیگر نمونه‌های هم‌نوع خود می‌کنند تا به آن‌ها دربارهٔ وجود قلمرو یا وضعیت باروریشان پیام برسانند. برای نمونه، [[فیلاندر گردن‌قرمز|فیلاندرهای گردن‌قرمز]] با بوییدن ادرار دیگران متوجه [[دوره فحلی|وضعیت پذیرشی]] آنان می‌شوند.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=۲۴۰–۲۴۲|زبان=en}}</ref>
 
نمایش‌های ظاهری نیز برای رساندن سیگنال به دیگران به کار می‌روند. نشان دادن دندان‌ها و تولید فش‌فش همزمان برای ترساندن مهاجم و نیز ایستادن بر روی دو پا به منظور تهدید مزاحمان از جمله این نمایش‌ها هستند. در میان کانگوروهای قرمز، تکان دادن دم به دو طرف به شکل تناوبی می‌تواند نشان از آمادگی جنسی نر برای نزدیکی به ماده باشد؛ اگرچه کانگوروها نر در نبود ماده گاه به [[خودارضایی]] با بوته‌ها می‌پردازند.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=۲۴5-۲۴6|زبان=en}}</ref> لمس کردن نیز راه دیگری از ارتباط است؛ چیزی که برای نمونه در روابط میان کانگوروهای مادر و فرزند اهمیت حیاتی پیدا می‌کند و وقت زیادی از دو طرف را به خود اختصاص می‌دهد.<ref>{{پک|Armati|Dickman|Hume|۲۰۰۶|ک=Marsupials|ص=247|زبان=en}}</ref>