کربوهیدرات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۷۱:
 
== اهمیت کربوهیدرات در ورزش ==
در یک بررسی [[پزشکی ورزشی]] محققان به این نتیجه رسیدند که مصرف کربوهیدرات قبل از [[تمرین بدنی|تمرین]] استقامت بدن را بالا برده و برای اجرای تمریناتی مانند اینتروال شدتی و همین‌طور اجرای بهتر در طول تمرین بسیار مؤثر است. باید توجه داشت که منبع اصلی [[سوخت]] عضلات در [[ورزش]]، کربوهیدرات‌ها هستند. در نتیجه [[تغذیه]] قبل، بعد و همچنین حین تمرین شما باید حاوی میزان کافی و مجاز کربوهیدرات باشد تا بهترین عملکرد را حاصل کنید. در مورد تغذیه حین تمرین لازم است ذکر شود که بهتر است از نوشیدنی‌های ورزشی، [[اسموتی]]‌ها و… استفاده شود تا باعث سنگینی ورزشکار نشده و همچنین [[آب]] از دست رفته حین تمرین را بازگرداند.<ref>http://health.usnews.com/wellness/articles/2016-05-06/the-best-fitness-foods-what-to-eat-before-during-and-after-your-workout</ref><ref name="fitshape">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://news.fitshape.ir/قبل،-حین-و-بعد-از-ورزش-چه-بخوریم/https://news.fitshape.ir/قبل،-حین-و-بعد-از-ورزش-چه-بخوریم/ |عنوان=قبل، حین و بعد از ورزش چه بخوریم + مهمترین نکات| ناشر =[[مجله فیت شیپ]] |تاریخ =6 مرداد 1396}}</ref>
 
== فعالیت نوری قندها ==
خط ۹۱:
سرعت کند جذب سوریبتول در چند زمینه مورد استفاده تغذیه‌ای قرار می‌گیرد:
در افراد مبتلا به [[مرض قند]] که تمایل به خوردن مربا یا شربت شیرین دارند می‌توان از سوریبتول استفاده کرد. زیرا به علت جذب کند سوریبتول مقداری از این مواد وارد روده شده و توسط فلور روده [[تخمیر]] می‌شود و گاز ایجاد می‌کند؛ بنابراین فرد مبتلا به مرض قند می‌تواند دو قاشق مرباخوری [[سوربیتول]] بخورد و اگر مقدار زیادتری استفاده کند دچار نفخ می‌شود و اگر مقدار بیشتری استفاده کند دچار اسهال می‌شود.
یکی از مشکلات افرادی که رژیم لاغری می‌گیرند، پائین آمدن قند خون و احساس گرسنگی است؛ بنابراین سوریبتول درست است که کربوهیدرات است اما به دلیل جذب کُند، مصرف مقدار کمی از آن می‌تواند قند خون را در حد طبیعی نگه دارد و یا در افرادی که در ذخیره‌سازی گلیکوژن کبدی مشکل دارند، می‌توان از این ویژگی بهره جست.
مشتقات تک قندی به نام اینوزیتول، که یک هگزوز حلقوی است، معمولاً در سبوس غلات مثل نان به صورت ترکیب با شش مولکول اسید فسفوریک است که اصطلاحاً به آن [[اسید فیتیک]] می‌گویند. وقتی اسید فیتیک بدین صورت است، ارزش تغذیه‌ای ندارد زیرا قند و [[فسفر]] آن قابل استفاده نیست و در ضمن مانع جذب [[کلسیم]] و [[آهن]] غذا نیز می‌شود، اما اگر نانی مثل نان سنگک را تخمیر کنیم به وسیله خمیر ترش اسید فیتیک تجزیه می‌شود، قند و فسفر آن قابل استفاده می‌گردد و مانع از جذب کلسیم و فسفر هم نمی‌شود.
 
خط ۱۰۱:
{{آشپزی}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
 
[[رده:زیست‌شیمی]]
[[رده:علوم تغذیه]]