دیوان بین‌المللی دادگستری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
LetsDoItBot (بحث | مشارکت‌ها)
←‏پانویس: تمیزکاری، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB
خط ۴۹:
بند ۳ مادهٔ ۳۴ اساسنامهٔ دیوان:
{{گفتاورد بزرگ}}
هرگاه در ضمن دعوایی که به دیوان رجوع گردیده تفسیر سند یک مؤسسهٔ بین‌المللی عمومی و یا تفسیر قرارداد بین‌المللی که به موجب آن سند قبول شده‌است مطرح و مباحثه گردد دفتر دیوان باید صورت‌جلسات کتبی محاکمه را به اطلاع آن مؤسسه برساند.<ref>حجت دولتشاه، ''منشور سازمان ملل متحد''، ص. ۷۲–۷۳</ref>
{{پایان گفتاورد بزرگ}}
 
خط ۷۹:
آرای دیوان تنها نسبت به کشورهای طرف دعوا و در موردی که موضوع حکم بوده‌اند لازم‌الاجرا است (مادهٔ ۵۹ اساسنامه). هم‌چنین آرای صادره از سوی دیوان از اعتبار امر مختومه برخوردار است و قابل تجدیدنظر نمی‌باشد.
 
طرفین دعوی مطابق بند ۱ ماده ۹۴ [[منشور سازمان ملل]] و ماده ۵۹ اساسنامه دیوان، متعهد به متابعت از آرای دیوان هستند. در صورت بروز اختلاف در معنا و حدود حکم، دیوان بنا به درخواست هر یک از طرفین رأساً حق تفسیر رأی خود را دارد (مادهٔ ۶۰ اساسنامه). چنانچه کشوری از اجرای تعهداتی که به موجب رأی صادره از دیوان استنکاف کند، طرف دیگر حق خواهد داشت، به [[شورای امنیت]] شکایت کند و شورای امنیت در صورت ضرورت توصیه و یا تصمیماتی اتخاذ می‌نماید (بند ۲ مادهٔ۹۴ منشور).
 
نکته قابل توجهی که در این خصوص وجود دارد، این است که اگر یکی از اعضای دایم [[شورای امنیت]] در دیوان محکوم شود و به رأی عمل نکند و موضوع به شورا بکشد، آنگاه آن عضو دائم خواهد توانست با استفاده از حق وتوی خود، عملاً رأی دیوان را بلااثر کند و این، به دور از موازین انصاف و عدالت است.<ref name="law" />