روزنامه‌نگاری زرد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خبرنگاری زرد''' به خبرها و [[خبرنگار|خبرنگارانی]] اطلاق می‌شود که پایشان را از اصول حرفه‌ای و [[اخلاق|اخلاقی]] [[روزنامه نگار|روزنامه نگاری]] بیرون گذاشته و در مورد موضوعاتی مانند رسوایی و تهمت‌های جنسی، دلالی تهمت و شبهه وارد کردن به دیگران و یا دست آویز کردن موضوعات احساسی برای سوء استفاده بردن از آنها، اطلاق می‌گردد که به صورت نیمه تعریف شده‌ای ''توهین ناتمام'' (not quite libel) لقب گرفته‌است.

پولیتزر روزنامه وورلد (the World) را در سال ۱۸۸۳ پس از ایجاد روزنامه [[پست خانه]] سن لویس خرید. شروع کار ناشر با تصحیح انتشارات [[آلمان|آلمانی]] زبان در سن لویس آغاز شده بود و بر اساس این پیش زمینه می‌دانست که بازار نو بنیادی است و سود آنچنانی را نصیب او نخواهد کرد. پولیتزر سعی کرد تا وورلد را به یک روزنامه سرگرم‌کننده تبدیل کند و صفحاتش را با عکس‌های متفاوت، بازی‌ها و مطالبی که خواننده را جذب خود می‌کردند پر کند بخصوص برای کسانی که [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] زبان دوم آنها بود.{{سخ}}[[داستان جنایی|داستان‌های جنایی]] بسیاری از صفحه‌ها را پر می‌کرد و [[تیتر|تیترهایی]] مانند «آیا او خودکشی کرد؟» و یا «فریاد بخشش» خوانندگان بی علاقه به خواندن را جذب خود می‌کرد. گذشته از این موارد پولیتزر برای هر نسخه از روزنامه‌اش تنها دو [[سنت]] می‌گرفت و هشت تا دوازده صفحه روزنامه دست مشتریان می‌داد و این در حالی بود که آن زمان روزنامه‌هایی به همین قیمت چهار برگ بیشتر نداشتند.