حفصیان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَفصیان''' (به عربی: ''حفصیون'') (۱۵۷۴-۱۲۲۹ میلادی)، دودمانی از تبار [[بربر]]های آمازیغ و بنیان‌گذار کشور [[تونس]] امروزی بودند که بر تونس، باختر [[لیبی]] و خاور [[الجزایر]] چیره بودند. پایتخت اینان شهر [[تونس (شهر)|تونس]] بود.

 

حفصیان از قبایل [[بربر]] [[مصموده]] (ساکن [[رشته‌کوه‌های اطلس]] در شمال غرب آفریقا) بودند و نام خود را از نیایشان [[ابو حفص عمر]] گرفته بودند. فرزند ابوحفص، یکی از کارگزاران دودمان [[موحدون]] در تونس بود.

 

نوه ابوحفص، [[ابو زکریا یحیی]] (۱۲۴۹-۱۲۲۸ میلادی)، از فرمانروایان مراکشی دودمان موحدون سرپیچی کرد و دودمان حفصیان را در ۱۲۲۸ بنیان گذاشت. فرزند وی [[مستنصر]]، یکی از فرماندهان [[جنگ‌های صلیبی|جنگ صلیبی]] هفتم در سال ۱۲۷۰ بود و لقب خلیفه گرفت. پس از مرگش، فرزندان او برای به دست آوردن فرمانروایی با یکدیگر جنگیدند.

 

در پایان سده سیزدهم، قلمرو حفصیان دو نیم شد، یکی به پایتختی [[بجایه]] و دیگری به پایتختی [[قسنطینه]]. در میانه سده چهاردهم، [[مرینیان]] برای گشودن تونس با حفصیان به نبرد پرداختند، اما شکست خوردند. قلمرو حفصیان، یکپارچگی خود را بازیافت و تونس مرکز بازرگانی مهمی گشت.

 

*مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیای عربی.

 

[[ru:Хафсиды]]

[[ur:بنو حفص]]