بیعت عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۲ بعثت، دوازده نفر از هفت خانواده از دو قبیلهٔ [[اوس]] و [[خزرج]] در موسم [[حج]]، در عقبه که در نزدیکی [[سرزمین منا|منا]] قرار دارد با پیامبر اسلام [[بیعت]] کردند. بنا بر دیدگاه مقریزی نه نفر از خزرج و سه نفر از اوس گرد آمده بودند. درون مایهٔ آن بود که در پرستش برای خدا شریک نگیرند دزدی و زنا نکنند و بهتان نزنند و فرزندان خود را نکشند و نافرمانی پیامبر را در آنچه صلاح است نکنند. به عمل کردن به تعالیم دین [[اسلام]] بوده‌است. این بیعت را بیعةالنّساء نیز نامیده‌اند. بر پایه نظر برخی مورخین به علت اینکه قرار شد بین مسلمانان و کفار جنگی روی ندهد و جنگیدن از جلوه‌های مردانگی است این بیعت را بیعةالنّساء نامیده‌اند. پس از این بیعت بود که پس از مدتی و درخواست چندی از مردم یثرب برای ترویج<ref group="یادداشت">در ابتدای ترویج اسلام در یثرب یکی از روش های دعوت مردم به اسلام قرائت قران برای انان بود در نتیجه مصعب بن عمیر به عنوان مربی و تلاوت گر قران از سوی پیامبر برگزیده شد. </ref> و تعلیم دین، پیامبر [[مصعب بن عمیر]] را به یثرب فرستاد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://lib.eshia.ir/44821/1/429|عنوان=السیرة النبویة|نام خانوادگی=ابن هشام الحمیری|نام=عبد الملک|ناشر=دار المعرفه|سال=|شابک=|جلد=یک|مکان=بیروت|صفحات=۴۲۹}}</ref> افراد شرکت کننده در این بیعت عبارت بودند از:

بیعت دوم عقبه در ذی حجه سال ۱۳ بعثت اتفاق افتاد. ''مصعب بن عمیربن هاشم'' به [[مکه]] بازگشت و مسلمان شدن اهالی [[یثرب]] را به [[پیامبر اسلام]] اطلاع داد و او شادمان گشت، سپس جمعی از مردم یثرب شامل ۷۲ مرد و ۲ زن در موسم [[حج]] به [[مکه]] رفتند و ''بیعت دوم عقبه'' و یا ''بیعةالحرب‌'' به انجام رسید. پس از این بیعت پیامبر دوازده تن از آن افراد را به عنوان نقیب برگزید. این بیعت پیش زمینهٔ هجرت پیامبر از مکه به یثرب را فراهم آورد.