نفرین منابع: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
چه گوارا (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
{{ویکی‌سازی|پیوند درون ویکی}}
رشد اقتصادی پایین‌تر کشورهایی با [[منابع طبیعی]] گسترده نسبت به سایر کشورها تناقضی است که به '''بلای منابع'''،'''نفرین منابع''' و یا به '''تناقض فراوانی''' شهرت دارد. این پدیده بر اثر عوامل مختلف ممکن است بوجود آید، از آن جمله کاهش قدرت رقابتی در سایر بخشهای اقتصادی (که بر اثر [[نرخ ارز|نرخ واقعی ارز]] که به طبع تزریق درآمد حاصل از منابع بطور مسقیم در اقتصاد حاصل می‌شود)، [[فرار سرمایه]] از بخش منابع طبیعی، عدم مدیریت [[دولت]] و یا بر اثر [[فساد سیاسی]] ممکن است اتفاق بیفتد.
 
این ایده که وجود منابع طبیعی می‌تواند بلا باشد تا برکت در سال ۱۹۸۰ مطرح شد؛ و در ۱۹۹۳ [[ریچارد اوتی]] این موضوع را که چرا کشورهایی با انبوه منابع طبیعی نتوانسته‌اند از ثروتشان در جهت شکوفایی اقتصادشان بهره گیرند را توضیح داد. نمونه بارز این مدعا را می‌توان در [[کشورهای تولید کننده نفت]] یافت. مابین سالهای ۱۹۶۵–۱۹۹۸ [[سرانه تولید ناخالص ملی]] در این کشورها از متوسط ۱٫۳٪ کمتر بود، در حالی که در سایر کشورهای در حال توسعه سرانه تولید ناخالص ملی متوسط ۲٫۲٪ بود.
خط ۲۶:
 
=== فقدان اقتصاد چند بعدی و پدیده خود مختاری اقتصادی ===
در این کشورها بر اثر سود دهی زودگذر در پاره‌ای از موادخام طبیعی ضرورت اقتصاد چند بعدی نادیده گرفته می‌شود. تلاشهایی هم که اغلب توسط موسسات عام‌المنفعه در جهت اقتصاد چند بعدی صورت می‌پذیرد بر اثر سوء مدیریت و یا جهتگیری نادرست به جایی نمی‌رسد. در این کشورها حتی اگر تلاشی نیز از طرف در اقتصاد چند بعدی صورت گیرد بر سوددهی بالا در بخش مواد خام طبیعی قدرت رقابت از دیگر صنایع سلب می‌شود.
در حالیکه بخش منابع طبیعی منشاء سرمایه‌های عظیم است ولی فرصتهای شغلی اندکی ایجاد می‌کند و بیشتر بمانند سیستمی خود مختار که تبادلات کمی با دیگر بخشها دارد عمل می‌کند.
 
=== منابع انسانی ===
در بسیاری از کشورهای فقیر، در صنایع مربوط به منابع طبیعی سطح حقوق نسبت به دیگر بخشهای اقتصادی بسیار بالاتر است و این سبب همیشه بهترینها چه از بخش خصوصی و یا دولتی جذب این صنایع می‌شوند؛ و به این ترتیب دیگر بخشهای خصوصی و دولتی فاقد نیروهای متخصص لازم می‌گردد. از دیگر اثرات بلای منابع کاهش سرمایه‌های انسانیست؛ ممکن است در کشورهای وابسته به صادرات منابع طبیعی از اهمیت تحصیلات کاسته شود زیرا نیاز فوری به آن احساس نمی‌شود. در مقابل کشورهای فاقد منابع چون تایوان و کره جنوبی تلاش گسترده‌ای در بخش آموزش دارند و آنان بخشی از موفقیت اقتصادیشان را مرهون این هستند.
 
=== سرمایه انسانی ===