پیوند هیدروژنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پیوند هیدروژنی''' بین اتم‌های [[هیدروژن]] و اتم‌هایی که [[الکترونگاتیوی]] بالایی دارند شکل می‌گیرد. این پیوندها می توانند بین ملکول‌های مختلف و یا بین اتم‌های مختلف یک مولکول (درون مولکولی) ایجاد شوند. پیوند هیدروژنی (۵-۳۰ kj/mol) از پیوندهای یونی و کووالانس ضعیفتر است. این نوع پیوند شیمیایی در هر دو نوع مولکول‌های غیر آلی (مانند آب) و آلی (مانند DNA) دیده می شود./

انرژی پیوند هیدروژنی تقریبا 20 کیلوژول بر مول است . بنابراین ، پیوند هیدروژنی، ضعیف‌تر از پیوندهای کووالانسی یا یونی که حدود چند صد کیلوژول بر مول انرژی دارند ، می باشد اما از جاذبه های موقت با دامنه ی کوتاه که به نیروهای واندروالس معروفند - با انرژی تقریبی 4 کیلو ژول بر مول- قوی تر می باشد . بنابراین ، پیوند هیدروژنی مسئول بسیاری از خواص منحصر به فرد آب در مقایسه با مولکول هایی با اندازه ی مولکولی یکسان است .<ref> مقدمه ای بر فیزیولوژی گیاهی ، ویلیام ج هاپکینز ترجمه علی احمدی ، پرویز احسان زاده ، فرهاد جباری، انتشارات دانشگاه تهران صفحه ی 51</ref>

پیوند هیدروژنی علاوه بر ایجاد واکنش بین مولکول های آب ، مسئول جاذبه ی بین مولکول های آب با سایر مولکول ها یا سطوح است . به عنوان مثال ، پیوند هیدروژنی اساس تشکیل لایه آبی است که در اطراف ماکرومولکول های مهم بیولوژیکی نظیر پروتئین ها ، اسیدهای نوکلئیک و کربوهیدرات ها وجود دارد . این لایه ها به طور محکم پیوند برقرار کرده و به شدت آرایش یافته اند ، اغلب به [[آب پیوندی]] Bound water معروفند . برآورد شده است که آب پیوندی 30 درصد وزن خشک مولکول های پروتئین هیدراته را تشکیل می دهد . آب پیوندی برای پایداری مولکول های پروتئین مهم است . آب پیوندی لایه ای ضربه گیر در اطراف پروتئین ایجاد می کند که مانع از نزدیکی زیاد مولکول ها و در نتیجه (مانع از ) توده ای شدن و رسوب آن ها می شود.<ref> مقدمه ای بر فیزیولوژی گیاهی ، ویلیام ج هاپکینز ترجمه علی احمدی ، پرویز احسان زاده ، فرهاد جباری، انتشارات دانشگاه تهران صفحه ی 52 و 53</ref>