کنف: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
LetsDoItBot (بحث | مشارکتها) تمیزکاری، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۵:
آب و هوا: گیاه برای رشد و نمو و تولید الیاف بذر کافی باید در مناطق گرم و نیمه گرمسیری کشت گردد. کنف در برابر سرما حساس بوده و یخبندان عامل مهم محدود کننده کاشت، تولید جوانه و رشد آن است. حداقل درجه حرارت برای تولید جوانه کنف حدود ۱۲ درجه سانتی گراد است مناسبترین درجه حرارت برای کنف در طول دوره رشد ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد میباشد در فصل تابستان میتواند گرمای ۳۵ تا ۴۰ درجه را تحمل کرده به رشد خود ادامه دهد. هر گاه کنف در مناطق مرطوب و در زمینهایی که در نزدیکی دریا کاشته شود، رطوبت نسبی ۶۸ تا ۸۲ درصد را تحمل میکند.
کنف گیاهی روز بلند و در مناطقی که روزانه کمتر از ۵/۱۲ ساعت روشنایی وجود دارد، بخوبی رشد نکرده با رور نشده و کشت آن موفقیت آمیز نمیباشد. مناطق با ورزش باد شدید برای رشد کنف مناسب نیست زیرا باد شدید علاوه بر تبخیر سریع باعث خوابیدگی (و رس) ساقهها میشود. کشت کتف بخصوص انواع وحشی آن در زمینهای هم سطح دریا تا ارتفاع ۱۲۵۰ متری امکانپذیر است لکن مناسبترین ارتفاع برای انواع اصلاح شده کنف از سطح دریا حدود ۶۰۰ متر میباشد.
خاک: خاک محل کشت کنف باید دارای عمق کافی و کاملاً قابل نفوذ و حاصلخیز باشد برای همین زمینهای رسی برای کاشت این گیاه مناسب نمیباشند. بهترین خاک برای کاشت کنف زمینهای رسی شنی، شنی رسی لمونی شنی
زمینهایی که سفره آب زیرزمینی آنها بالا و بخوبی زه کشی نشده باشند و همچنین زمینهای باتلاقی برای کاشت و رشد و نمو کنف مناسب نیستند. کنف نسبت به شوری کم و بیش مقاوم است.
pH مناسب برای رشد کامل کنف بین ۷/۴ تا ۸/۷ است لیکن در خاکهایی که pH آنها بین ۶ تا ۸/۶ و حداکثر ۷ باشد بهتر رشد مینماید.
خط ۴۵:
== آمادهسازی خاک ==
زمین کشت کنف باید از لحاظ موادآلی غنی باشد؛ لذا اگر برای تقویت و اصلاح زمین در سال قبل کود سبز داشته شده باشد باید در اواسط پائیز زمین را شخم زد تا در اثر زیر خاک رفتن کود سبز و پوسیدن آن مواد آلی زمین (هوموس) افزایش یابد یا با اضافه کردن کود دامی پوسیده در پائیز به مقدار ۲۰ تا ۳۰ تن در هکتار آنها با شخم عمیق به زیر خاک برد. عمق این شخم بستگی به عمق خاک زراعتی دارد و حد متوسط آن ۲۰ سانتیمتر است در بهار پس از یخبندان و سرما باید زمین را شخم سطحی
مواد غذایی مورد نیاز کنف.
برای آنکه کنف محصول کافی تولید نماید با توجه به شرایط آب و هوایی و نوعی که کاشته میشود لازم است از کودهای شیمیائی بویژه ازت و فسفر و پتاس به مقدار مورد نیاز استفاده شود. برای استفاده بیشتر گیاه از مواد فسفره و پتاس بهتر است این دوماده را قبل کاشت و به وسیله دیسک در عمق ۴ یا ۵ سانتیمتری خاک قرارداد. لیکن اگر کود ازته (اوره) دردو مرحله و به صورت سرک به زمین اضافه شود نتیجه بهتر خواهد بود. مرحله اول پخش کود ازته همزمان با تنک کردن بوتههای اضافی و مرحله دوم ۳۰ روز بعد از مرحله اول است. هر گاه کنف به منظور تولید بذر کاشته شود مصرف بیش از حد مورد نیاز ماده ازته سبب دیرسی گیاه و علفی شدن آن گردیده و به ورس ساقه کمک میکند. در شمال میزان کود شیمیائی به قرار زیر است ازت ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار، فسفر ۶۰ کیلوگرم در هکتار و پتاس ۳۰ کیلوگرم در هکتار.
خط ۵۷:
مقدار بذر برای هر هکتار تابع عواملی نظیر درجه حرارت محیط در زمان کاشت، نوع زراعت (دیمی یا آبی)، هدف از تولید (تهیه بذر یا الیاف) و همچنین روش کاشت (خطی یا کرتی دستپاش) تغییر میکند.
در کاشت کنف به منظور تهیه الیاف در زراعتهای خطی که با ماشین کاشته میشود مقدار بذر مورد نیاز حدود ۲۰ تا ۲۵ کیلوگرم در هکتار است و فاصله خطوط کاشت ۱۵ تا۲۰ و گاهی ۲۵ سانتیمتر و بین بوتهها ۵ سانتیمتر میباشد هرگاه منظور از کاشت کنف تولید بذر باشد مقدار بذر مصرفی ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم و فاصله خطوط را باید بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر و فاصله بوتهها را بین ۵ تا ۷سانتیمتر انتخاب کرد. در زراعتهای دستپاش مقدار بذر مورد نیاز بیشتر از زراعتهای خطی و حدود ۳۵ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار است.
در زراعتهای خطی که کاشت بوسیله بذر پاش انجام میشود معمولاً بذر را در وسط
هنگام کاشت برای پیشگیری و از بین بردن پارهای از بیماریهای بذر زاد بهتر است قبل از کاشت بذر را با سموم سیستمیک
== داشت ==
خط ۷۱:
از بیماریهای مهم کنف عبار تند از:
(۱) بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه کنف (Fusarium bucharicum) که عامل آن قارچ میباشد که برای مبارزه و پیشگیری آن کارهای زیر ضروری است:
(۱) تهیه ارقام مقاوم، (۲) رعایت اصول آیش و تناوب. (۳) خود داری از کشت در زمینهای باتلاقی
۲- بیماری لکه ارغوانی برگ کنف
۳- بیماری لکه دودی کنف
خط ۷۸:
== برداشت ==
زمان برداشت کنف در گیلان و مازندران از حدود اوایل مهر تا اواخر مهر و در خوزستان و فارس از اوایل تا اواخر آبان ماه و در ورامین اواسط آبان تا اواسط آذر میباشد.
برداشت کنف زمانی باید انجام شود که ساقه کاملاً خشک نشده باشند در غیر اینصورت به علت چسبیدن الیاف به جدار ساقه جدا کردن آنها مشکل و از کیفیت آنها کاسته میشود. جهت مصرف در کارخانجات کاغذسازی موقعی به برداشت کنف اقدام میشود که مقدار محصول خشک ساقه حداکثر و کپسولها رسیده باشد. اگر کشت کنف برای تهیه بذر باشد میتوان در اواخر مرحله زندگی کنف بتدریج که کپسولها میرسند آنها را از ساقه جدا و در محل مناسبی انبار نمود
اگر هدف از کاشت کنف تهیه الیاف باشد معمولاً قبل از آنکه ساقهها بطور کامل برسند و قبل از چسبیدن الیاف به جدار ساقه برداشت باید انجام گیرد. هنگام برداشت ساقهها را از ریشه از زمین خارج میکنند در صورتیکه ساقهها را از نزدیک سطح زمین کف بر نمایند. کیفیت الیاف بهتر میباشد و ریشهها و گل و لای اطراف ریشه داخل ساقهها نمیشوند. پس از برداشت برای کاهش رطوبت ساقه و افزایش سرعت تبخیر، ساقهها را در دستههای کوچک به شکل خاصی در مزرعه به حالت ایستاده قرار میدهند که به آن چاتمه کردن میگویند. پس از چند روز دستههای ساقه را درون حوضچه هائی که در آنها آب جریان دارد قرار میدهند و درجه حرارت آب داخل حوضچهها باید حدود ۳۰ تا ۳۲ درجه سانتی گراد باشد. عمل تخمیر پوست ساقه توسط میکروارگانیسمهای موجود در آب صورت میگیرد.
مدت زمان تخمیر بستگی به درجه حرارت آب داشته و در شرایط مساعد بین ۱۰ تا ۲۰ روز است و در صورت نامساعد بودن شرایط ممکن است تا دو ماه به تعویق بیفتند. پس از پایان عمل تخمیر و جدا کردن الیاف و شستشو دادن و تمیز کردن آنها الیاف را آویزان کرده تا خشک شوند. حدود یک بیستم وزن ساقهها را الیاف خشک تشکیل میدهد. رنگ معمولی ساقه کنف هیچگونه تأثیری در رنگ الیاف نداشته و در صورتیکه تخمیر و شستشوی آنها دقیق انجام شود الیاف سفید و شفاف حاصل خواهد شد.
|