سلق،چغندر/چکندر. طبق دست نوشتههای برجای مانده از روزگاران گذشته، مشخص شده است که در حدود چهار قرن [[قبل از میلاد]]، انسان با خواص دارویی و گیاهی چغندر آشنا بوده است و از آن استفاده میکرده. گیاهی با برگهای پهن که در فصل سرد سال جایگزین مناسبی برای اسفناج میباشد و میتوان به همراه سبزیجات دیگر از آن در آش و یا ماست استفاده کرد. دانشمندان [[علم پزشکی]] برای این گیاه باارزش در حدود بیست و یک خاصیت درمانی تعریف کردهاند که از آن جمله میتوان به مُلیّن بودن آن اشاره کرد، البته اگر با [[عدس]] استفاده شود بهتر است. اگر برگ این گیاه را در مقداری آب بجوشانیم و دست و پای ترک خورده را در آن قرار دهیم، معجزهٔ شفا بخشی آن را میتوانیم ببینیم. برگ چغندر التهاب مجاری ادرار را درمان میکند و برای پانسمان زخم و درمان تاول نیز بسیار مناسب است. چغندر مخلوط با آب هویج دفع کننده [[سنگ کیسه صفرا]] نیز هست و شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت کننده بدن و دافع سموم بدن است استخوان را محکم میکند و برگ آن غذای مناسبی برای بیمار است و خواب را برای بیمار آرام میکند. باید توجه داشت که مصرف مداوم و بی رویهٔ هر چیزی باعث برهم خوردن مزاج آدمی میباشد که استفاده زیاد از چغندر نیز میتواند اینگونه باشد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =شهره فرجی |نشانی= http://www.hamshahrionline.ir/details/93526|عنوان=آشنایی با خواص چغندر | ناشر = |تاریخ = ۳ آبان ۱۳۸۸ |تاریخ بازبینی=}}</ref>