مزدیسنا در دوران صفویان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

در میان کوی‌های چهارگانه در اصفهان می‌توان از [[کوی گبرآباد]] که جایگاه زندگی گروهی از دین‌داران کهن ایرانی است، یاد کرد. زرتشتیان از دیرباز در پیشرفت و شهری‌گریِ (:تمدن) این مرزوبوم پُرکار بوده‌اند.<ref name="amordad">دلشادپور، فرناز. «زرتشتیان در روزگار صفویه». ''[[امرداد (هفته‌نامه)|هفته‌نامهٔ امرداد]]''، شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شمارهٔ ۲۹۰، ص ۶.</ref> در آغاز سدهٔ ۱۸ میلادی، شمار [[زرتشتیان ایران]]، نزدیک به یک میلیون تن بوده است. آن‌ها در کنار یهودیان و مسیحیان در همهٔ روزگار صفوی –مگر در بخشی از روزگار شاه عباس اول که سیاست دینی ویژه‌ای را دنبال می‌کرد- در آزار و رنج بوده‌اند. در زمان شاه عباس، شمار بسیاری از زرتشتیان از همه سوی ایران به دهی به نام گبرآباد کوچ داده شدند.<ref>[[جهانگیر اوشیدری|اوشیدری، جهانگیر]]. ''تاریخ پهلوی و زرتشتیان''، سازمان ملی اسناد ایران، ۱۳۸۰، ص ۲۲۸.</ref>