محور شرارت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
تمیزکاری |
|||
خط ۱۲:
== دیوید فروم و واژه محور شر ==
اصطلاح محور شر به نویسنده سابق سخنرانیهای بوش دیوید فروم نسبت داده میشود که در ابتدا محور تنفر و سپس به محور شر تغییر کرد. فروم در کتاب خود ''مرد درست'' در توضیح علت و مبنای تولید اصطلاح محور شر نوشت: «ریاست جمهوری شگفت جورج دبلیو بوش. در ابتدا داستان از اواخر دسامبر ۲۰۰۱ شروع شد وقتی که رئیس نویسندگان سخنرانی مایکل گرسون به فروم مأموریت داد که برای پس زدن دولت [[صدام حسین]] در عراق مطلبی در حد چند جمله در سخنرانی سالیانه اجلاس مشترک کنگره بیاورد.» فروم میگوید او شروع کرد به بازخوانی سخنرانی [[فرانکلین دلانو روزولت|فرانکلین دی روزولت]] در ۸ دسامبر ۱۹۴۱ تحت عنوان «روزی که بعنوان لکه ننگ باقی خواهد ماند» که بعد از حمله غافلگیرانه [[ژاپن]] به [[پرل هاربر]] ارائه شد. در حالیکه آمریکا برای شروع جنگ با ژاپن نیازی به متقاعد کردن کسی نداشت، روزولت تهدید بزرگتر برای ایالات متحده را از جانب [[آلمان نازی]] میدید و نیاز داشت که موضوع جنگ در دو [[اقیانوس]] را مطرح کند.
فروم در کتابش به قسمتی از سخنرانی روزولت اشاره میکند که اکنون غالباُ مورد مراجعه قرار میگیرد، «... ما نه تنها از خودمان با حداکثر توان دفاع میکنیم بلکه مطمئن میشویم که قدر و خیانت به این شکل هرگز ما را مجدداً مورد تهدید قرار ندهد.» فروم سخنرانی روزولت را به این شکل تفسیر میکند که «برای دولت پرل هاربر نه تنها یک حمله بود، بلکه یک اخطار برای آینده بود که بدترین حملات و بدتر از دیگری، حتی دشمنانی خطرناکتر.» ژاپن که کشوری با یک دهم توان صنعتی آمریکا، وابستگی به واردات مواد غذایی که هم اکنون درگیر جنگ با چین است و با بی پروایی تمام علیرغم همه این شرایط به آمریکا حمله میکند، فروم در مورد بی اعتنایی میگوید «این چیزی بود که قدرتهای محور را تهدیدی برای صلح جهانی کرده بود.» به تصمیم فروم دو جنگ صدام حسین با ایران و کویت فقط یک بی پروایی بود، بنابراین تهدیدی مشابه برای صلح جهانی محسوب میشد.
خط ۲۷:
== بولتون: ورای محور شرارت ==
[[File:John_R._Bolton.png|پیوند=https://en.wikipedia.org/wiki/File:John_R._Bolton.png|قاب|جان ار بولتون]]
در ۶ مه ۲۰۰۲ معاون وزیر خارجه وقت [[جان آر. بولتون|جان ار بولتون]] تحت عنوان ''ورای محور شرارت'' یک سخنرانی داشت. در این سخنرانی او سه کشور [[کوبا]]، [[لیبی]] و [[سوریه]] را به کشورهای مطرح شده تا آن وقت اضافه کرد. دلایل ضمیمه کردن این کشورها به این گروهبندی عبارت بودند از: «دولتهای حمایت کننده
== انتقادات ==
|