راست میانه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب (۱۴.۹ core)+اصلاح ارجاع لاتین: + رده:میانه‌گرایی
خط ۸:
== پیشینه ==
=== از انقلاب فرانسه تا جنگ جهانی دوم ===
مشوق چشم‌گیر ''راست میانه''، به ویژه در بریتانیا، [[محافظه‌کاری]] سنتیِ نویسنده، سیاست‌مدار و سخنور ایرلندی [[ادموند بورک]] بود.<ref>{{citation | last = Eatwell | first = Roger | author-link = Roger Eatwell | contribution = The nature of the Right: the right as a variety of styles of thought | editor-last1 = Eatwell | editor-first1 = Roger | editor-last2 = O'Sullivan | editor-first2 = Noël | editor-link = Roger Eatwell | title = The nature of the right: American and European politics and political thought since 1789 | page = 66 | publisher = Twayne Publishers | location = Boston | year = 1990 | series = Themes in right-wing ideology and politics series | isbn = 978-0-86187-934-2 | quote = Burke has been seen as the father of modern British conservatism, which serves as the best example of the moderate right tradition.}}</ref> محافظه‌کاری سنتی برک ​​بیش از محافظه‌کاری اروپایی [[ژوزف دو مستر]] فرانسوی میانه‌گرا بود. ژوزف دومیستر، پس از تجربهٔ [[انقلاب فرانسه]] وضع موجود بلافاصله قبل از انقلاب را به طور کامل (بر خلاف برک) به عنوان یک وضعیت ضد انقلابی و [[ارتجاع (علوم سیاسی)|ارتجاعی]] محکوم کرد که می‌کوشیدند همه جامعهٔ مدرن را منفصل و آن را به سوی یک جامعهٔ به شدت مبتنی بر مذهب بازگشت دهند.<ref>{{citation | last1 = Adams | first1 = Bert | last2 = Sydie | first2 = R.A. | contribution = Section I The origins of sociological theory: the philosophical precursors of sociology | editor-last1 = Adams | editor-first1 = Bert | editor-last2 = Sydie | editor-first2 = R.A. | title = Sociological theory | pages = 25–26 | publisher = Pine Forge Press | location = Thousand Oaks, California | year = 2001 | isbn = 978-0-7619-8557-0 | ref = harv | postscript = .}}</ref> در حالی که برک انقلاب فرانسه را محکوم کرد، او از [[انقلاب آمریکا]] که او آن را یک انقلاب محافظه‌کاری می‌دید حمایت کرده بود.<ref name="David">{{citation | last = Bridge | first = Carl | author-link = Carl Bridge | contribution = Burke and the conservative tradition | editor-last1 = Close | editor-first1 = David H. | editor-last2 = Bridge | editor-first2 = Carl | editor-link2 = Carl Bridge | title = Revolution: a history of the idea | page = 81 | publisher = [[Croom Helm Ltd.]] | location = London | year = 1985 | isbn = 978-0-7099-3420-2 | ref = harv | postscript = .}}</ref> برک ادعا کرد که آمریکایی‌ها به همان دلیل دست به انقلاب زدند که انگلیسی‌ها در طول [[انقلاب شکوهمند]] انقلاب کرده‌بودند، که در هر دو مورد یک پادشاه از مرزهای وظایف خود تجاوز کرده بود.<ref name="David" /> برک ادعا کرد که انقلاب آمریکا انقلابی موجه است؛ زیرا [[جرج سوم (پادشاهی متحده)|جرج سوم]] از حقوق عرفی خود با تحمیل مالیات بر مستعمره نشینان آمریکایی بدون رضایت آنها تجاوز کرده بود.<ref name="David" /> برک با انقلاب فرانسه مخالف بود به این دلیل که او مخالف مرام ضد سنتی آن و نیز استفاده از ایده‌های انتزاعی، مانند [[اعلامیه حقوق انسان و شهروند]] و [[مساوات‌خواهی]] جهانی آنان که برک با سرزنش آن ادعا می‌کند که آن انقلاب به طور مؤثر تأیید کرده که «آرایش‌گران» می‌توانند کار سیاستمداران را انجام دهند.<ref name="David" />
 
در بریتانیا، جنبش محافظه‌کاری سنتی را حزب محافظه‌کار بریتانیا نمایندگی می‌کرد.<ref name="IanAdams" /> [[نخست‌وزیر بریتانیا|نخست‌وزیر]] محافظه‌کار بریتانیا [[بنجامین دیزرائیلی]] با توجه به مسائل اجتماعی ناشی از نبودِ کمک از سوی اقتصاد بازار آزاد برای طبقه کارگر، با راه‌اندازی [[ملت یک‌پارچه محافظه‌کار]] ادعا داشت که این عدم کمک برای طبقات پایین جامعهٔ بریتانیا را به دو ملت - غنی و فقیر تقسیم کرده بود و این تأثیر و نتیجهٔ تشکیل شرکت‌های خصوصی بی‌بند و بار بوده، و ادعا کرد که او در پی درهم‌شکتن آن وضعیت بود.<ref name="IanAdams_a">{{cite book | last = Adams | first = Ian | title = Political ideology today | page = 59 | publisher = Manchester University Press | location = Manchester New York | year = 2001 | edition = 2nd | isbn = 978-0-7190-6020-5}}</ref> دیزرائیلی گفت که او از یک کشور متحد انگلستان حمایت کرده چه در حالی که نمایندگی طبقهٔ بالا یا دیگران در سطح پایین‌تر را داشته است.<ref name="IanAdams" /> دیزرائیلی دیدگاه خصمانه‌ای نسبت به تجارت آزاد داشت و [[قیم مآبی|پدرسالاری]] اشرافی و همچنین ترویج [[امپریالیسم]] مورد نظر او بود.<ref name="IanAdams" /> با این حال، با احیای جنبش سوسیالیستی در بریتانیا با ظهور حزب کارگر، و با اضمحلال حزب لیبرال، حزب محافظه‌کار در مسیر تبدیل شدن به مدافع جامعهٔ سرمایه‌داری و مبارز علیه سوسیالیسم قرار گرفت، در حالی که حمایت از سرمایه‌داری در در قالب اصول محافظه‌کاری سنتی ارائه و تبلیغ می‌شد.<ref name="IanAdams" />
 
یکی دیگر از جنبش‌های ''راست میانه'' که در فرانسه در واکنش به انقلاب فرانسه به وجود آمد، آغاز جنبش [[دموکراسی مسیحی]] است، که در آن کاتولیک‌های محافظه‌کار میانه مواد دموکراتیک انقلاب فرانسه را پذیرفتند.<ref name="David" /> اولین حزب دموکرات مسیحی در ایتالیا در سال ۱۹۱۹ توسط لوئیجی استورتزو تأسیس شد، آن توسط [[رژیم فاشیستی ایتالیا]] سرکوب گشته و به تبعید در فرانسه مجبور شد.<ref name="David" /> استورتزو در فرانسه یک جنبش بین‌المللی ایجاد کرد که از ایده به وجود آمدن بازار مشترک اروپا و پیوستن به اتحادیه اروپا برای جلوگیری از جنگ حمایت می‌کرد، در میان کسانی که در گروه حضور داشتند صدراعظم آینده آلمان [[کنراد آدناور]]، نخست‌وزیر آینده ایتالیا [[آلچیده د گاسپری]]، و نخست‌وزیر فرانسه [[روبر شومان]] بودند.<ref name="David" />
 
=== پس از جنگ جهانی دوم ===
در اروپا پس از جنگ جهانی دوم، احزاب دمکرات مسیحی ''راست میانه'' به عنوان جنبش‌های قدرتمند سیاسی به وجود آمدند در حالی که توان جنبش‌های سنتی استبدادی ارتجاعی کاتولیک در اروپا رو به کاهش نهاد.<ref name="IanAdams_a" /> جنبش‌های دموکراتیک مسیحی در کشورهای اتریش، [[بنلوکس]] (شامل کشورهای [[بلژیک]]، [[هلند]] و [[لوکزامبورگ]])، [[آلمان]]، و [[ایتالیا]] به جنبش‌های بزرگ تبدیل شدند.<ref name="IanAdams_a" />
 
[[نئولیبرالیسم]] نیز به عنوان یک نظریه اقتصادی توسط [[میلتون فریدمن]] [[اقتصاددان]] و برنده [[جایزه نوبل اقتصاد]] (۱۹۷۶) [[ایالات متحده آمریکا|آمریکایی]] مطرح شد که در آن [[مداخله دولت در امور اقتصادی]] را؛ هنگامی که با [[سوسیالیسم]] و [[جمع‌گرایی]] همراه باشد محکوم کرد، به وجود آمد.<ref>{{cite book | last = Adams | first = Ian | title = Political ideology today | page = 206 | publisher = Manchester University Press | location = Manchester New York | year = 2001 | edition = 2nd | isbn = 978-0-7190-6020-5}}</ref> نئولیبرال‌ها [[اقتصاد کینزی]] را رد کردند زیرا باور دارند که آن اقتصاد در ارزیابی و پاسخ خود به [[رکود بزرگ]] تأکید بیش از حدی به نقش پایین‌آوردن [[بیکاری]] داده‌اند، نئولیبرال‌ها مشکل واقعی را [[تورم]] دانسته و حمایت از سیاست [[پول‌گرایی]] را برای مقابله با آن تجویز کرده‌اند.<ref>{{cite book | last = Adams | first = Ian | title = Political ideology today | page = 207 | publisher = Manchester University Press | location = Manchester New York | year = 2001 | edition = 2nd | isbn = 978-0-7190-6020-5}}</ref>
خط ۲۱:
اقتصاد نئولیبرالی مورد تأیید [[مارگارت تاچر]] نخست‌وزیر محافظه‌کار بریتانیا قرار داشت به طوری که آن روش را به عنوان بخشی از محافظه‌کاری [[بازار آزاد]]؛ که به تحولاتی که در [[محافظه‌کاری در ایالات متحده آمریکا|محافظه‌کاری آمریکا]] به وجود آمده نزدیک‌تر است اقتباس و به کار گرفته‌شده‌است. این در حالی است که محافظه‌کاری سنتی در درون [[حزب محافظه‌کار بریتانیا]] دارای نفوذ کمتری از گذشته است.<ref>{{cite book | last = Adams | first = Ian | title = Political ideology today | page = 58 | publisher = Manchester University Press | location = Manchester New York | year = 2001 | edition = 2nd | isbn = 978-0-7190-6020-5}}</ref> با این حال حزب محافظه‌کار بریتانیا هنوز دارای یک پایگاه سنتی بزرگ از محافظه‌کاران، به خصوص محافظه‌کار عقیدتی است. تاچر آشکارا از سیاست ''راست میانه'' حمایت کرد و گسترش آن را هم در [[شرق اروپا]]؛ پس از پایان حیات رژیم‌های بر اساس [[مارکسیسم-لنینیسم]] در اواخر دهه ۱۹۸۰ و دهه ۱۹۹۰ پشتیبانی کرد.<ref>{{citation | last = Evans | first = Eric J. | author-link = Eric J. Evans | contribution = Thatcher abroad III: the bringer of freedom? Principle, pragmatism and the limits of power | editor-last = Evans | editor-first = Eric J. | editor-link = Eric J. Evans | title = Thatcher and Thatcherism | page = 107 | publisher = Routledge | location = London New York | year = 1997 | isbn = 978-0-203-17898-0 | quote = Thatcher praised the winning party of the Hungarian election of 1990 as what she called a "really genuine centre-right government".}}</ref> پس از فروپاشی کمونیسم در شرق اروپا، انواع احزاب سیاسی ''راست میانه'' در آنجا پدید آمده‌اند، و از جمله بسیاری که از نئولیبرالیسم حمایت می‌کنند.<ref>{{citation | last = Hanley | first = Seán | contribution = Blue velvet: the rise and decline of the new Czech Right | editor-last1 = Szczerbiak | editor-first1 = Aleks | editor-last2 = Hanley | editor-first2 = Seán | title = Centre-right parties in post-communist East-Central Europe | page = 37 | publisher = Routledge | location = London New York | year = 2006 | isbn = 978-0-415-34781-5 | ref = harv | postscript = .}}</ref><ref>{{cite news | last = Smith | first = John | title = Labour's lackluster tuition fee pledge is the tip of the iceberg: mainstream politics is melting away | url = https://www.opendemocracy.net/ourkingdom/john-smith/labour%27s-lackluster-tuition-fee-pledge-is-tip-of-iceberg-mainstream-politics-i | work = [[openDemocracy]] | date = 4 March 2015}}</ref>
 
در ایالات متحده، رئیس‌جمهور [[رونالد ریگان]] (۱۹۸۱ تا ۱۹۸۹) سیاست‌های بسیاری را که برگرفته از نظریه‌های اقتصادی [[میلتون فریدمن]]، و از جمله اصولی از [[مکتب اقتصادی شیکاگو]] و [[مانیتاریسم]] (پول‌گرایی) بود، اتخاذ کرد.<ref>{{cite news | last = Cornwell | first = Rupert | author-link = Rupert Cornwell | title = Milton Friedman, free-market economist who inspired Reagan and Thatcher, dies aged 94 | url = http://www.independent.co.uk/news/world/americas/milton-friedman-freemarket-economist-who-inspired-reagan-and-thatcher-dies-aged-94-424665.html | work = [[ایندیپندنت|The Independent]] | publisher = Independent Print Ltd | location = Washington | date = 17 November 2006}}</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
خط ۳۲:
 
[[رده:راست‌گرایی]]
[[رده:میانه‌گرایی]]
[[رده:واژگان سیاسی]]
[[رده:طیف سیاسی]]