| باشگاه‌های= [[باشگاه فوتبال دینامو مسکو|دینامو مسکو]]
خط ۲۲:
| تیم ملی= {{URS}}
| گل‌های زدهٔ ملی = ۷۸ (۰)
| سالهای مربیگری=
| تیم‌های مربیگری =
}}
'''لِو ایوانوویچ یاشین''' (که در ایران با نام '''لئو یاشین''' شناخته می‌شود) {{به روسی|Лев Ива́нович Я́шин}}{{رچ}} ملقب به «عنکبوت سیاه» یا «پلنگ سیاه» (تولد ۲۲ اکتبر[[۱۹۲۹ (میلادی)|۱۹۲۹]] - درگذشت ۲۰ مارس [[۱۹۹۰ (میلادی)|۱۹۹۰]]) [[دروازه‌بان]] نامدار [[تیم ملی فوتبال شوروی]] بود که اغلب او را بهترین دروازه‌بان [[تاریخ فوتبال]] می‌دانند. یاشین بارها (و از جمله در جام جهانی) برای تیم ملی شوروی به میدان رفت.
یاشین به دفع ضربات پنالتی معروف بود و در دوران بازیگری‌اش بیش از ۱۵۰ پنالتی مهار کرد و نیز اولین دروازه بانیدروازه‌بانی بود که عنوان فوتبالیست سال اروپا را کسب کرد. به گفته خیلی از فوتبال دوستان و کارشناسان فوتبال بهترین دروازبان تاریخ فوتبال است.
== زندگی نامهزندگی‌نامه ==
یاشین در سال ۱۹۲۹ در یک خانواده که پدرش کارگر صنعت بود متولد شد و در دوازده سالگی در یک کارگاه آهنگری مشغول بکار شد. او بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷ اولین انتخاب برای ایستادن در دروازه اتحاد جماهیر شوروی بود. در این مدت او با تیم ملی کشورش در سه دوره جام جهانی یعنی سالهای ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ شرکت کرد، بازی‌های فوق العادهفوق‌العاده او در جام آخر باعث شد تا اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۶۶ به نیمه نهایی راه یابد. او همچنین در قهرمانی تیم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۶ در بازی‌های المپیک ملبورن سهم بسازیی داشت. یاشین چهار سال بعد به همراه تیمش فاتح [[جام ملت‌های اروپا]] شد.
== افتخارات ==
از مهمترین موفقیت‌های او این بود که در سال ۱۹۶۳ بعنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد، او همچنان تنها گلری می‌باشد که این افتخار نصیب او شده‌است. یاشین در سن ۴۱ سالگی از بازی فوتبال خدا حافظی کرد و بازی خدا حافظی او در سال ۱۹۷۱ در مقابل تیم ستارگان اروپا انجام شد. عنکبوت سیاه لقبی بود که به دروازه باندروازه‌بان افسانه‌ای شوروی داده بودند. او مدتی درتیم هاکی روی یخ دینامو به عنوان دروازه باندروازه‌بان بازی کرد و همراه این تیم در سال ۱۹۵۳ قهرمان شوروی شد ولی از این سال به بعد به طور جدی به فوتبال پرداخت و در طی یک سال به پیراهن تیم ملی رسید. اولین بازی ملی وی در برابر سوئد و در هشتم سپتامبر ۱۹۵۴ بود که با پیروزی (۷-صفر) شوروی به پایان رسید. از این پس او به دروازه باندروازه‌بان اصلی تیم ملی شوروی بدل شد، دروازه بانیدروازه‌بانی که عامل موفقیت‌های این تیم در سالهای بعد بود. در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به لطف درخشش یاشین، تیم شوروی به مدال طلای فوتبال دست یافت و دو سال بعد در جام جهانی ۱۹۵۸ حضور پیدا کرد. اوج موفقیت‌های شوروی در این سال‌ها، اولین دوره جام ملت‌های اروپا به سال ۱۹۶۰ بود که با هنرنمایی یاشین پس از پیروزی بر تیم یوگسلاوی (۲-۱۲–۱) با فتح جام به پایان رسید و افسانه عنکبوت سیاه آغاز شد.
در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس، تیم شوروی با رهبری دروازه باندروازه‌بان خود تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت و در نهایت به مقام چهارم رسید. یاشین در سال ۱۹۶۳ عنوان بازیکن سال اروپا را به دست آورد، عنوانی که تنها یک بار به یک دروازه باندروازه‌بان تعلق گرفته‌است. پس از سال‌ها درخشش و افتخار آفرینی در سطح ملی، لویاشین در ژانویه ۱۹۷۱ در حالیکه ۷۵ بار پیراهن تیم ملی کشورش را به تن کرد و برای دینامو مسکو ۳۲۶ بازی انجام داده بود از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
== خداحافظی با فوتبال ==
او در ۲۰۷ مسابقه از ۴۳۸ دیدار رسمی خود (۴۷%۴۷٪) گلی دریافت نکرد که رکوردی جالب توجه‌است. در سال ۱۹۸۶ به علت جراحت زانو مجبور به انجام عمل جراحی شد که نهایت ادامه زندگی او به قطع یکی از پاهایش منوط شد. یاشین در ماه مارچمارس ۱۹۹۰ پس از انجام ۸۱۲ بازی ملی و باشگاهی از دنیا رفت. فیفا به احترام وی از جام جهانی ۱۹۹۴ جایزه‌ای را تحت نام یاشین به بهترین دروازه باندروازه‌بان جام جهانی اهدا می‌کند.
