شاهنشاهی اشکانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۱۴:
[[File:Orodesi.jpg|thumb|سکه نقره [[ارد یکم]] متعلق به ۸۰-۹۰ پیش از میلاد]]
به دستور مهرداد دوم، گودرز یکم حاکم بابل شد، درحالی که ارد یکم جداگانه بر پارت حکومت میکرد.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=41–44}}; also see {{harvnb|Garthwaite|2005|p=78}}</ref> این سیستم تقسیم شده پارت‌ها را تعضیف کرد، و به تیگران دوم ارمنستان این فرصت را داد تا قلمرو پارت را در غرب بین النهرین تصاحب کند، اگرچه این سرزمین‌ها در زمان سلطنت [[سیناتروک]] به قلمرو پارت بازگردانده شد (۷۱-۷۸ پیش از میلاد).<ref>{{harvnb|Brosius|2006|pp=91–92}}</ref> پیرو [[سومین جنگ مهرداد]]، [[مهرداد ششم (پنتوس)]] (۶۳-۱۱۹ پیش از میلاد) که یکی از متحدان تیگران دوم ارمنی بود، از پارتیان در برابر رمی‌ها درخواست کمک می‌کند اما سیناتروک از کمک امتناع می‌ورزد.<ref name="bivar_1983_44-45">{{harvnb|Bivar|1983|pp=44–45}}</ref> در ۶۳ پیش از میلاد زمانی که [[لوکولوس]] فرمانده ارتش رم به قصد پایتخت ارمنستان [[تیگراناکرت]] به راه افتاد، مهرداد ششم و تیگران دوم از [[فرهاد سوم]] درخواست کمک می‌کنند (۵۸-۷۱ پیش از میلاد)، اما فرهاد نیز از ارسال کمک سرباز میزند و پس از [[نبرد تیگراناکرت|سقوط شهر تیگراناکرت]] بدست لوکولوس، مجدداً فرات مرز میان پارت و رم می‌شود.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=45–46}}; {{harvnb|Brosius|2006|p=94}}</ref>
 
تیگران جوان، فرزند تیگران دوم که از بدست آوردن تاج و تخت پدر ناکام مانده است، به پیش فرهاد سوم فرار می‌کند و وی را متقاعد می‌کند تا به قصد [[آرتاشات (شهر باستانی)|آرتاشات]] پایتخت جدید ارمنستان لشکرکشی کند. زمانی که این لشکرکشی شکست می‌خورد، تیگران جوان بار دیگر فرار می‌کند و اینبار به پومپی پناه می‌برد و به وی قول می‌دهد تا راهنمای او در ارمنستان باشد، اما در حالی که تیگران به عنوان پادشاه به رم فرستاده می‌شود، در رم وی را به عنوان گروگان در می‌آورند.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=46–47}}</ref> فرهاد سوم از پومپی درخواست می‌کند تا او را به وی برگردانند،‌ اما پومپی نمی‌پذیرد. برای تلافی فرهاد به سمت [[کردوئنه]] (جنوبی شرقی ترکیه) حمله می‌کند، در این رابطه تو روایت متفاوت از رمیان نقل شده است که [[لوسیوس افرانیوس]] کنسول رم، اشکانیان را مجبور به عقب نشینی از طریق نظامی و روایت دیگر از طریق گفتگوی دیپلماتیک می‌کند.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|p=47}}; [[Cassius Dio]] writes that Lucius Afranius reoccupied the region without confronting the Parthian army, whereas [[Plutarch]] asserts that Afranius drove him out by military means.</ref>