شاهنشاهی اشکانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←روابط با رومیان و ارمنیها: اصلاح ارقام |
|||
خط ۱۱۵:
تیگران جوان، فرزند تیگران دوم که از بدست آوردن تاج و تخت پدر ناکام مانده است، به پیش فرهاد سوم فرار می‌کند و وی را متقاعد می‌کند تا به قصد [[آرتاشات (شهر باستانی)|آرتاشات]] پایتخت جدید ارمنستان لشکرکشی کند. زمانی که این لشکرکشی شکست می‌خورد، تیگران جوان بار دیگر فرار می‌کند و اینبار به پومپی پناه می‌برد و به وی قول می‌دهد تا راهنمای او در ارمنستان باشد، اما در حالی که تیگران به عنوان پادشاه به رم فرستاده می‌شود، در رم وی را به عنوان گروگان در می‌آورند.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=46–47}}</ref> فرهاد سوم از پومپی درخواست می‌کند تا او را به وی برگردانند، اما پومپی نمی‌پذیرد. برای تلافی فرهاد به سمت [[کردوئنه]] (جنوبی شرقی ترکیه) حمله می‌کند، در این رابطه تو روایت متفاوت از رمیان نقل شده است که [[لوسیوس افرانیوس]] کنسول رم، اشکانیان را مجبور به عقب نشینی از طریق نظامی و روایت دیگر از طریق گفتگوی دیپلماتیک می‌کند.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|p=47}}; [[Cassius Dio]] writes that Lucius Afranius reoccupied the region without confronting the Parthian army, whereas [[Plutarch]] asserts that Afranius drove him out by military means.</ref>
فرهاد سوم توسط فرزندانش [[ارد دوم]] و [[مهرداد سوم]] به قتل رسید. پس از آن، ارد دوم بر مهرداد سوم فائق آمد و او را مجبور به فرار از ماد به [[سوریه (استان روم)|سوریه روم]] کرد.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=48–49}}; see also {{harvnb|Katouzian|2009|pp=42–43}}</ref> [[آولو گابینی]] فرمانروای سوریه رومی در حمایت از مهرداد به فرات رفت، اما در میان راه برای کمک به [[بطلمیوس دوازدهم]] در سرکوب شورش مصر مجبور به بازگشت شد.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=48–49}}; also, {{harvnb|Brosius|2006|pp=94–95}} mentions this in passing.</ref> مهرداد علیرغم از دست دادن نیروی کمک رومی، موفق به تسخیر بابل شد و تا قبل از ۵۴ پیش از میلاد ضرب سکه کرد. در همان سال سورنا یکی از فرماندهان ارد که از خاندان اصیلی بود سلوکیه را بازپس گرفت و مهرداد را اعدام کرد.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|p=49}}</ref>
[[کراسوس]] یکی از [[فرماندهان سه‌گانه]] روم و فرماندار سوریه در آن، با تاخیر به حمایت از مهرداد در ۵۳ پیش از میلاد به اشکانیان یورش برد.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=49–50}}; {{harvnb|Katouzian|2009|pp=42–43}}</ref> وقتی با ارتش خود به سمت کاره ([[حران]] کنونی، جنوب غربی ترکیه) به راه افتاد، ارد دوم به ارمنستان حمله کرد و [[آرتاوازد دوم]] که هم پیمان روم بود را به هم پیمان خود تبدیل کرد و کمک‌های ارمنستان به روم را قطع نمود، همچنین ارد دوم آرتاوازد را متقاعد ساخت تا برای تحکیم بخشیدن به این پیمان خواهر آرتاوازد به عقد [[پاکور یکم پارتی|پاکور یکم]] که ولیعهد بود در آید.<ref>{{harvnb|Bivar|1983|pp=55–56}}; {{harvnb|Garthwaite|2005|p=79}}; see also {{harvnb|Brosius|2006|pp=94–95}} and {{harvnb|Curtis|2007|pp=12–13}}</ref>
== حکومت و مدیریت ==
| |||