احمد سوکارنو: تفاوت میان نسخه‌ها

| caption = احمد سوکارنو، رهبر استقلال اندونزی

| office1 = اولین [[رئیس‌جمهور]] [[اندونزی]]

| term_start1 = ۱۸ اوت ۱۹۴۵

| term_end1 = ۱۲ مارس ۱۹۶۷

سوکارنو جنبش‌های جدایی طلبی اندونزی از [[هلند]] را رهبری کرد، آنگاه که هلندیان اندونزی را در دست می‌داشتند، او بیش از یک دهه را در زندان هلندیان بازداشت بود تا آنگاه که نیروهای ژاپنی به اندونزی درآمدند و به یاری ایشان از آنجا بیرون آمد و در افزایش نیرو و پشتیبانی یاریشان کرد و سپس در ازای آن از ایشان در پراکندن اندیشه‌های آزادی طلبانه خویش یاری طلبید.

 

 

[[پرامودیا انانتا تور]] دربارهٔ سوکارنو نوشته:<blockquote>سوکانو در عصر کنونی تنها رهبر آسیایی ای بود که توانست مردمانی چنین گوناگون، از دید نژاد و فرهنگ و دین را گردهم آورد و یکی گرداند بی آنکه قطره ای خون از کسی بریزد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://edition.cnn.com/ASIANOW/time/asia/magazine/1999/990823/sukarno1.html|عنوان=Sukarno}}</ref></blockquote>پس از یک دوره پرآشوب حکومت [[نظام پارلمانی|دموکراسی پارلمانی]]، سوکارنو گونه ای از فرمانروایی خودکامه به نام ((Demokrasi terpimpin)) را در کشور روا گرداند که به آشوب‌ها و نابسامانی‌ها پایان داد و خطرهایی که اندونزی را تهدید می‌کرد از میان برد.

اندونزی تا سال ۱۹۴۲ میلادی مستعمرهٔ هلند بود و در زمان [[جنگ جهانی دوم]]، از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ تحت اشغال [[ژاپن]] درآمد.

 

 

نیروهای هلندی در ۱۹۴۹ با اعزام چترباز، پایتخت اندونزی را تصرف کردند و سوکارنو را به اسارت گرفتند. با فشار [[شوروی]] و [[سازمان ملل]] سوکارنو آزاد شد و هلند به استقلال اندونزی رأی داد.