مه‌بانگ: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه «مِه‌بانگ» ترجمه پارسی واژه Big Bang از زبان انگلیسی است. در زبان پارسی یکی از معانی «مِه»، «بزرگ» است و بانگ به معنی آوای بلند است. ابداع واژه Big Bang به [[فرد هویل]] {{انگلیسی|Fred Hoyle}} نسبت داده می‌شود که برای نخستین بار در سال ۱۹۴۹ از این واژه در یک برنامه رادیویی استفاده کرد.(او سال ها بعد به این نتیجه رسید که مِه بانگ هفت انفجار بوده است که در بعضی از کتاب ها از کلمه هفت انفجار بزرگ(به انگلیسی:7Big Bang) استفاده شده است) درآن زمان بسیاری بر این باور بودند که هویل که خود طرفدار [[نظریه حالت پایدار]] بود با طعنه از این واژه استفاده نموده است اما خود وی صریحاً این ادعاها را رد کرد و اعلام نمود که این واژه را تنها برای تصویر کردن اختلاف بین این دو نظریه استفاده نموده است.<ref>{{یادکرد خبر