مروان دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزیی
Parsis.Persis (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح از سلیمان بن عبدالملک به سلیمان بن هشام بن عبدالملک
خط ۱۵:
|}}
 
'''مروان بن محمد''' {{عربی|مروان بن محمد بن مروان بن الحکم بن أبی العاص بن أمیه}} ملقب به '''مروان دوم''' یا '''مروان حمار''' آخرین خلیفه اموی در [[دمشق]] بود که پس از پسر عمویش [[ابراهیم بن ولید]] در سال ۱۲۶ هجری به خلافت رسید؛ او از سال ۷۴۴ میلادی تا زمان کشته شدنش در سال ۷۵۰ میلادی خلیفهٔ زمان خود بود. وی قبل از آن، فرماندار [[ارمنستان]] و [[آذربایجان]] بود. مروان در طول دوران خلافتش، با [[ضحاک بن قیس]]، رهبر [[خوارج]] و نیز [[سلیمان بن هشام بن عبدالملک]] در [[عراق]] درگیر بود. در [[اردن]]، [[ثابت بن نعیم جذامی]] علیه وی شورید. مروان این شورشها را سرکوب کرد، و فرماندار دیگری را برای عراقین برگزید.
 
[[سفاح]] (اولین خلیفهٔ عباسی)، عموی خویش [[عبدالله بن علی بن عبدالله بن عباس]] را به جنگ وی فرستاد تا نیروهای اموی را از بین برده و مروان را از میان بردارد. مروان ثانی در [[جنگ زاب]] که با سپاهیان [[بنی عباس]] کرد، مغلوب شد و به [[مصر]] گریخت و در آنجا به دست یکی از طرفداران بنی عباس کشته شد و سر او را برای [[سفاح]] فرستادند.<ref>فرهنگ فارسی دکتر محمد معین٬ جلد پنجم٬ صفحهٔ ۱۹۵۸</ref> با مرگ مروان خلافت اموی از سرزمینهای شرق برچیده شد، گرچه این حکومت در [[اندلس]] باقی ماند.