متروی لندن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
Kourosh Tehrani (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۱:
|alt3 = A train is slowing to stop at a platform on the right. Although there is a roof, sunlight can be seen through gaps; another platform and track can be seen on left. People are standing or walking on both platforms.
|imagesize3 = 225px
|caption3 = قطار در [[ایستگاه فرینگدون]] از [[خط متروپولیتن]]
|locale = [[لندن بزرگ]],، [[باکینگهام‌شر]],، [[اسکس]],، [[هرتفوردشر]]
|transit_type = [[قطار شهری]]
|lines = ۱۱<ref name="Key Facts" />
خط ۲۸:
}}
 
'''مترو [[لندن]]''' {{انگلیسی|The London Underground}} قدیمی‌ترین [[مترو|شبکه حمل و نقل زیرزمینی]] در [[جهان]] است.<ref name="highbeamnpr">Michael Goldfarb, Linda Wertheimer, Noah Adams. "London Underground Going Down the Tubes." [[رادیوی عمومی ملی|NPR]] All Things Considered. 1998. HighBeam Research. (February 18, 2016). https://www.highbeam.com/doc/1P1-28843867.html {{Subscription|via=[[های‌بیم ریسرچ|Highbeam]]}}</ref> بهره‌برداری از نخستین خط سامانه مترو لندن، در تاریخ [[۱۰ ژانویه]] سال [[۱۸۶۳ (میلادی)|۱۸۶۳]] آغاز شد. مترو لندن، دارا ۲۷۰ ایستگاه اصلی (۲۶۰فرعی) است<ref name="Key Facts">{{cite web |url=http://www.tfl.gov.uk/corporate/about-tfl/what-we-do/london-underground/facts-and-figures |title=About TfL – What we do – London Underground – Facts & figures |publisher=Transport for London |date= |accessdate=17 June 2014}}</ref> و علی‌رغم نام رسمی آن که زیرزمینی (Underground) نامیده می‌شود، ۵۵ درصد این شبکه، بر روی زمین واقع شده استشده‌است. این شبکه، با ۴۰۸ [[کیلومتر]] خط آهن، سومین خط دراز حمل و نقل درون شهریدرون‌شهری [[جهان]] نیز هست.{{مدرک}}
 
شبکه مترو [[لندن]]، از شلوغ‌ترین شبکه‌های حمل و نقل زیرزمینی [[جهان]] است. در سال [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]]، یک میلیارد نفر از مترو [[لندن]] استفاده کردند.<ref>{{یادکرد-ویکی
خط ۴۵:
مقدمات ایجاد مترو لندن، در سال [[۱۸۵۴ (میلادی)|۱۸۵۴م]] میلادی ایجاد شده بود و در سال [[۱۸۶۳ (میلادی)|۱۸۶۳م]]، زمانی که نخستین قطار بین شهری در [[خط متروپولیتن]] آغاز به کار کرد، روزانه چهل و یک هزار مسافر، از این [[قطارشهری|قطار شهری]] استفاده می‌کردند. در آن زمان، در هر ده دقیقه، یک قطار، [[ایستگاه پادینگتون|پدینگتون]] را به مقصد [[ایستگاه فرینگدون|فرینگدون]] ترک می‌کرد.
 
در سال [[۱۸۸۰ (میلادی)|۱۸۸۰]]، شمار استفاده کنندگاناستفاده‌کنندگان از [[قطارشهری|قطار شهری]] [[لندن]]، به سالانه چهل میلیون تن افزایش یافت.
 
شمار خط هاخط‌ها مترو [[لندن]]، به تدریج افزایش یافت و در سال [[۱۸۸۴ (میلادی)|۱۸۸۴م]]، خط «اینر سیرکل» (Inner Circle) که اکنون «سیرکل لاین» (Circle Line) نامیده می‌شود، تکمیل شد.
 
== خط هاخط‌ها مترو لندن ==
خطوط قطار شهری لندن به تدریج افزایش یافت. این شبکه، در سال ۲۰۰۷ میلادی، یعنی ۲۶ سال پس از تأسیس، دوازه خط فعال دارد.