سنگ‌نوشته: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۱:
کتیبه‌نگاری خطوط گوناگون از جمله کوفی و ثلث و نستعلیق در بناها و مساجد ایران از زمان [[تیموریان]] و [[صفویان]] در [[اصفهان]] و [[خراسان]] و نقاط دیگر رونق داشته‌است. امروزه هم طراحی این خطوط بین کاشیکاران و خطاطان متداول است.
 
از مشهورترین کتیبه‌نگاران ایرانی و سایر کشورهای اسلامی در سده‌های گذشته می‌توان از [[ارغون بن عبدالله کاملی]] (قرن ۸ق) نام برد. از آثار او کتیبه دو مدرسه در [[بغداد]] است که به‌قلم ریحان نوشته شده‌اند. دیگر [[مبارکشاه بن قطب تبریزی]] (قرن ۷ق) است. [[احمد سهروردی|احمد بن سهروردی]] (قرن ۸ق) نیز کتیبه‌هایی به‌قلم ثلث در بغداد نگاشته‌است (:۳ ۳۱۸). [[عبدالله صیرفی]] (قرن ۸ق) کتیبه عمارت استاد و شاگرد را در [[تبریز]] تحریر کرده‌است. [[بایسنقر میرزا]] (۷۹۹–۸۳۷ق)، نیز کتیبه پیش‌طاق [[مسجد گوهرشاد]] در [[مشهد]] را به‌قلم ثلث نگاشته‌است. دیگر [[کمال‌الدین حسین حافظ هروی]] (قرن ۱۰ق) است که کتیبه سه دانگ ثلث در [[مسجد جامع اصفهان]] کار اوست. [[علی‌رضا عباسی تبریزی]] (متوفی ۱۰۳۸ق)، کتیبه‌های [[سردر عالی‌قاپو]]ی [[قزوین]]، سردر ورودی [[مسجد شاه اصفهان]]، دو کتیبه در ایوان‌های عباسی ضلع غربی و شرقی [[صحن کهنه آستانه رضوی]]، کتیبه گلوی گنبد [[خواجه ربیع]]، و آثاری دیگر را با قلم‌های ثلث و نستعلیق ممتاز نگاشته استنگاشته‌است.<ref>حبیب‌الله فضائلی، ص ۳۱۶، ۳۵۰</ref>
 
از کتیبه‌نویسان معاصر ایرانی و سایر کشورهای اسلامی می‌توان از [[عبدالحمید ملک‌الکلامی]] معروف به امیرالکّتاب نام برد. از آثار وی یکی کتیبه [[آرامگاه حافظ شیرازی]] و دیگری کتیبه حجاری شده [[موزه ایران باستان]] به خط ثلث است.<ref>حبیب‌الله فضائلی، ص ۳۶۹</ref>