سگزآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

 

[[تپه سگزآباد]] واقع در دشت قزوین در منطقه [[بوئین زهرا]] یکی از [[تپه‌های باستانی]] ایران است که به اواخر هزاره دهم پیش از میلاد تا [[دوره هخامنشی]] بازمی‌گردد. آثار بدست آمده از این [[تپه سگزآباد|تپه]] به هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی برمی‌گردد. همچنین در این دوره استقرار عصر آهن نیز مشهود است. [[تپه سگزآباد]] یکی از قدیمیترین مناطق سکونت و یکجانشینی انسان در [[فلات ایران]] است. انسان‌هایی که حتی با فناوری ذوب فلزات هم آشنایی داشتند. [[تپه سگزآباد]] یکی از تپه‌های سه گانه باستانی ای می‌باشد که در فاصله‌ای نزدیک به هم در منطقه بوئین زهرا در جنوب شرقی استان قزوین قرار گرفته‌اند. این سه تپه بنام‌های تپه زاغه، [[تپه قبرستان]] و [[تپه سگزآباد]] با قدمتی بین هفت تا نه هزار سال، یکی از قدیمیترین سایت‌های باستان‌شناسی دنیا می‌باشند.

[[تپه سگزآباد]] در فاصله هشت کیلوتری شمال سگزآباد و در بین مزارع گندم و جو قرار گرفته‌است. ارتفاع تپه زیاد نیست ولی در بین مزارع پست و کم ارتفاع منطقه به راحتی قابل تشخیص است. متأسفانه این تپه ارزشمند باستانی در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود. راه رسیدن به آن بسیار ناهموار و خاکی است و دور تا دور تپه هیچ حصار و مانع و نگهبان یا حتی تابلویی که به بازدیدکنندگان تنها کمی اطلاعات بدهد، وجود ندارد. احتمالاً این تپه بزودی شخم هم بخورد و برای کشت گندم و جوی دیم مورد استفاده قرار بگیرد. اگر از سمت شمال وارد تپه شوید تعداد بسیار زیادی سفال شکسته طرح دار و حتی تعدادی استخوان غیر قابل تشخیص بسیار فرسوده توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.