'''تاناتوس''' {{به یونانی|θάνατος}}، در [[اسطوره‌های یونان]] [[ایزدایزدبانو]] [[مرگمردانگی و فتوت]] است.
فرزند [[نوکس]] (شب) بود. او به همراه برادرش [[هوپنوس]] در [[تارتاروس]] می‌زیستند و مورد نفرت خدایان بودند.
== منابع ==
{{پانویس}}
تاناتوس از دید فروید:
فرضیه فروید درباره غریزه مرگ یکی از مهم ترین مبانی شناخت مفهوم مرگ را به دست می دهد. تاناتوس واژه ای که فروید از آن برای نامگذاری غریزه مرگ استفاده کرد، در اساطیر یونان به فرشته مذکر بالداری گفته می شد که مجسم کننده مرگ بود. نیروی این غریزه متوجه تخریب یا به پایان رساندن حیات است. فروید معتقد بود تمام رفتارهای انسان از بازی پیچیده میان این غریزه با غریزه زندگی یا عشق و تنش و کشمکش دائم میان آنها زاده می شود.
فروید در کتاب «فراسوی اصل لذت جویی» می گوید: «در حیات ارگانیک، غریزه به معنی تمایلی ذاتی برای اعاده حالت اولیه چیزها و بازگشت به آن حالت است. به نظر فروید آنچه حیات می خواهد و باید به آن نائل شود، بازگشت به نقطه ای است که هستی زنده از آنجا عزیمت کرده است یعنی بازگشت به طبیعت غیرارگانیک و فاقد حیاتی که قبل از ارگانیسم زنده وجود داشت.»
{{پانویس}}کتاب فراسوی لذت . فروید
* {{یادکرد|کتاب= [[تاریخ تمدن (کتاب)|تاریخ تمدن]]، یونان باستان (جلد دوم)|نویسنده = دورانت، ویل|ترجمه=[[امیرحسین آریان‌پور]] و دیگران|ناشر =شرکت انتشارات علمی و فرهنگی|چاپ=ششم|شهر=تهران|کوشش=سرویراستار، [[محمود مصاحب]]|سال=۱۳۷۸|شابک=ISBN 964-445-001-9}}
