امتیازنامه رویتر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امتیازنامه رویتر''' قراردادی بود که میان بارون [[یولیوس دو رویتر]] ([[یهودی]] [[انگلیسی‌ها|انگلیسی]] [[آلمانی‌ها|آلمانی]] تبار) {{نیازمند منبع}} (با نام حقیقی «اسرائیل بر یوسافات») و دولت [[قاجار]] در زمان سلطنت [[ناصرالدین شاه]] منعقد شد. به موجب این امتیاز، ساختن هرگونه [[راه]] و [[راه آهن]] و سد از [[دریای مازندران]] تا [[خلیج فارس]] و بهره‌برداری از همه [[معدن|معادن]] ایران (بجز [[طلا]] و [[نقره]])، ایجاد مجاری آبی و [[قنات]] و کانال‌ها برای [[کشتیرانی]] یا [[کشاورزی]]؛ ایجاد [[بانک]] و هر گونه کمپانی صنعتی در سراسر ایران؛ حق انحصار کارهای عام‌المنفعه؛ خرید و فروش توتون و تنباکو استفاده و بهره‌برداری از [[جنگل]]ها برای مدت هفتاد سال و استفاده از [[گمرک]]ات ایران به مدت بیست و پنج سال در ازای پرداخت دویست هزار [[لیره انگلیسی]] و سود ۵٪ در اختیار رویتر قرار گرفت که بعداً معلوم شد که [[میرزا حسین خان سپهسالار]] ٥٠ هزار لیره، [[میرزا ملکم خان]] ٢٠ هزار لیره، [[معین الملک]] ٢٠ هزار لیره و مبالغی نیز [[اقبال الملک]] به عنوان رشوه برای عقد این قرارداد از انگلیسی‌ها دریافت کرده‌اند.<ref>''خاطرات سیاسی امین الدوله''، ص ٢٢، ٣٤ ؛ اعتمادالسلطنه، ''کتاب خلسه''، ص ٨٦ ؛ بامداد، ''رجال ایران''، ص ٤٠٧، ٤١١ ؛ فرهاد معتمد، ''سپهسالار اعظم''، ص 17</ref> روحانیون محلی بعد از شنیدن خبر عقد این قرارداد برآشفتند و شبنامه هایی در تهران پخش شد که نوشته بود شاه اختیار کشور را به یک یهودی داده است. دولت روسیه نیز از شنیدن خبر عقد این قرارداد برآشفت و سعی در ملغی نمودن آن نمود.