وتو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز افزودن پانویس، + ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
Wikimostafa (بحث | مشارکتها) دارد |
||
خط ۱:
{{تغییر مسیر|حق وتو|حق وتو در شورای امنیت|حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد}}
'''وتو''' {{لاتین|Veto}} کلمه‌ای از [[زبان لاتین]] و به معنای «من منع می‌کنم» است. این واژه نخست در مجلس‌های دوره [[امپراتوری روم باستان]] بکار می‌رفت.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/details/16416|عنوان=مفاهیم: حق وتو چیست؟|بازبینی=2017-02-18}}</ref>
سطر ۷ ⟵ ۶:
از مشهورترین موارد وتو در دوران معاصر استفاده از [[حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد]] است.
کشورهایی که حق وتو دارند عبارت اند از:[[ایالات متحده آمریکا]]، [[روسیه]]، [[فرانسه]]، [[انگلستان]] و [[چین]].
بر اساس منشور اساس سازمان ملل متحد، شورای امنیت دارای ۱۰ عضو غیر دایم و ۵ عضو دایم است. [[اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل|اعضای دایم شورا]] دارای حق «وتو» هستند. از ابتدای تأسیس سازمان تا کنون، نسبت به این حق، نظریات متفاوتی اظهار شده و بیشتر این نظریات، مخالف این حق بوده‌اند. اکنون، که این مخالفت‌ها شدت یافته، برخی از کشورها مدعی استحقاق برخورداری از حق وتو هستند. علاوه بر ایرادهای حقوقی و تناقضات نظری و عملی، حق وتو از دیدگاه اسلام نیز پذیرفته نیست؛ زیرا این حق بر اساس قدرت قدرتمندان آن زمان و در قالب یک قانون، به پنج کشور اعطا شده و موجب تسلط و تفوق بر سایر کشورها
حق وتو ناشی از بند ۳ ماده ۲۷ [[منشور سازمان ملل متحد]] است که می‌گوید:
سطر ۱۳ ⟵ ۱۲:
تصمیمات شورای امنیت راجع به سایر مسائل مربوط به غیر آیین کار با رأی مثبت نه (۹) عضو، که شامل آراء تمام اعضای دائم باشد، اتخاذ می‌گردد.
در تعریف «حق وتو» گفته
۱. هریک از پنج عضو دایمی شورای امنیت ([[چین]]، [[فرانسه]]، شوروی ([[روسیه]])، [[انگلستان]] و [[آمریکا]]) می‌تواند با دادن رأی منفی، از صدور قطع‌نامه‌ای در شورای امنیت جلوگیری نماید. این رأی منفی عضو دایمی شورای امنیت را، که مانع از تصویب قطع‌نامه می‌شود، «وتو» می‌نامند. این رأی منفی فقط هنگامی «وتو» تلقّی می‌گردد که به مسائل ماهوی و نه مسائل آیین کار مربوط می‌شود
| |||