عبدالحسین امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷:
}}
 
'''عبدالحسین امینی نجفی''' مشهور به '''علامه امینی''' (متولد: [[۱۳۲۰ (قمری)|۱۳۲۰ هجری قمری]] در [[تبریزبخش مرکزی شهرستان سراب|سراب]] واقع در [[آذربایجان]]، وفات: [[۲۸ ربیع‌الثانی]] [[۱۳۹۰ (قمری)|۱۳۹۰ هجری قمری]] یا [[۱۲ تیر]] [[۱۳۴۹]] شمسی در [[تهران]] که در [[نجف]] مدفون شد)، از مراجع بنام شیعه و نویسنده کتاب دائرةالمعارفی [[الغدیر]] است.
 
== زندگی ==
شیخ عبدالحسین فرزند شیخ احمد امینی در سال ۱۲۸۱ه. ش در [[سردها (سراب)|روستای سردها]] [[بخش مرکزی شهرستان سراب|شهرستان سراب]] و در خانواده‌ای سرشناس دیده به جهان گشود. جد وی امین‌الشرع از روحانیان بنام تبریز بود. تحصیلات مقدماتی را در تبریز گذراند. در جوانی به نجف رفت و پس از گذراندن مراحل تحصیلی و نیل به رتبه اجتهاد نزد مراجع معروف وقت نجف، دوباره به تبریز بازگشت. بعد از مدتی تدریس و تحقیق در تبریز دوباره به نجف رفت و برای انجام و بسط پژوهش‌های تاریخی معروف خود برای همیشه در آنجا ماند. وی در سال ۱۳۳۵ قمری تألیف کتاب «شهداء الفضیله» را آغاز کرد. موضوع این کتاب دربارهٔ «عالمانی بود که در راه حق به شهادت رسیده‌اند». در این کتاب زندگی بیش از ۱۰۰ عالم شیعه از قرن ۴ تا ۱۴ ذکر شده‌است.
 
=== نجفقلی ملقب به امین الشرع (جد امینی) ===
امین الشرع در سال ۱۲۵۷ هجری قمری بدنیا آمد و مدتی از زندگی خود را در سردها (یکی از روستاهای [[بخش مرکزی شهرستان سراب|شهرستان سراب]]) گذرانید و سپس به تبریز مهاجرت نمود و برای همیشه در آنجا مقیم گشت. امین الشرع شعر نیز می‌سرود و قصائدی در مدح امامان شیعه دارد که هم اکنون در دست است. او در شعر خود
 
به «واثق» تخلص می‌کرد و نقش مهر او- آنطوری که در پشت بعضی از رسائلش مشهود است- «الواثق بالله الغنی عبده نجفقلی» بوده است.