محمدجواد غروی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mtaps (بحث | مشارکت‌ها)
←‏نظرات: بروزرسانی
برچسب‌ها: دارای ادبیات عامیانه ویرایشگر دیداری
خط ۱۲۷:
'''۲7. حلیت انواع [[ماهی]]‌ها'''
طبق آیة «وَ اُحلَّ لَکُم صَیدُ البَحر. هر چه از [[دریا]] صید شود برای شما حلال است»([[مائده]] 96).<ref>{{یادکرد وب | عنوان = حلیت انواع ماهی‌ها | نشانی =http://www.arbabehekmat.org/fa/excerpt/browse/term/2#!/fa/excerpt/browse/term/2/post/590| بازبینی = ۶ آبان ۱۳۹۲}}</ref>
 
28. وظیفه مفسر: وظیفه ی مفسر و محدث و فقیه و هر فردی که در فنی از فنون علم وارد می‌شود، آن است که بنا را بر تدبر و تحقیق نهد، و بدون دلیل روشن و برهان قاطع، در هیچ مساله‌ای از مسائل آن علم، نه زبان بگشاید و نه خامه بدست گیرد، مع الاسف این روش در علوم دینی کمتر جامه ی تحقق پوشیده و بیشتر کتاب ها را از نقل اقوال و قیل و قال و نزاع و جدال و تمسک به مغالطات که مخالف عقل سلیم و کتاب حکیم است، مملو ساخته‌اند و راه ضلال و اضلال را در نوشته‌های خود پیموده اند و بر لغزش و خطا و انحراف و اشتباه خود استوار مانده، بافته و تافته ی افکار و آراء خود را درست دانسته و سخن برحق دیگران را خلاف حق و حقیقت تلقی نموده اند.
 
 29. اعجاز قرآن: اول معجزه رسول اَنام و بزرگترین آنها، قرآن است و هم احکام شرع مقدس اسلام و این تنها به اعتبار فصاحت و بلاغت آن نیست. زیرا معرفت فصاحت و بلاغت قرآن شأن فصحا و بلغا عرب است نه تمام خلق، پس هرگاه مردم جهان، اعجاز کتاب خدا را از قول بُلَغا عرب بپذیرند،
 
در اعتقاد به نبوت پیامبر حق، از دیگران تقلید کرده اند و حال آنکه در اعتقادات، علم یقینی و برهان قطعی لازم است و اعجاز قرآن نیز باید بر همگان آشکار باشد
 
و در این باب، تقلید از دانشمندان کافی نیست بنابراین اعجاز کتاب الهی دارای ابعاد گوناگون است که کوچکترین آنها بُعد فصاحت و بلاغت می‌باشد و فهمش ویژه متخصصین این فن است. پس اعجازی که باید در همه‌ی اَزمان و ادوار، در دسترس بشر باشد، آنست که هرکس در هر عصری بتواند درک کند که قرآن وحی مُنزل است و بشر از آوردن مثل آن ناتوان، تا حجت بر او تمام باشد و هر عالِم و عامی چنان علمی از مندرجات قرآن، از لحاظ معانی و احکام پیدا کند که بر او مسلم شود احدی از آحاد بشر قادر نیست چنین آیاتی بیاورد که مشتمل بر دقائق ارشاد بوده خلق را به سوی مصالح و جلب منافع و دفع مفاسد و سرانجام سعادت دنیا و عقبی هدایت کند و نیز محتوی بر مطالبی باشد که اندیشه‌ی انسان به دقائق و رقائق حقایق آن نرسد و نظم مهم و اَهمّش را فهم نکند.
 
== از منظر دیگران ==