چغازنبیل: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۶۱:
== پلان کلی ==
[[زیگورات]] چغازنبیل و دیگر معابد پیرامون آن، همگی داخل یک حصار (حریم) مقدس قرار گرفتهاند که گیرشمن برای این حریم واژه [[یونانی]] «تمنوس» را به کار برده است. حصار پیرامونی محوطه در حدود ۱۶۲۵ متر است که بنای چهارگوش زیگورات به اضلاع ۱۰۵/۲۰ × ۱۰۵/۲۰ متر (که اضلاع آن ۹۰ درجه از جهات جغرافیایی انحراف دارد) و بخشی از معبدها را در بر گرفته است. بدین ترتیب حیاطی در ابعاد ۴۰۰ × ۴۰۰ مترمربع در اطراف زیگورات به وجود آمده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=معماری ایران و جهان|نام خانوادگی=نوری شادمهانی|نام=دکتر رضا|ناشر=مهکامه|سال=|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref>.
[[زیگورات]] در دو مرحله ساخته شد. در آغاز، بنای مربعی با حیاط مرکزی بود که نقشهی آن به انباری بزرگ با اتاقهای بیروزن شباهت داشت. ارتفاع دیوار در ۳ جبهه ۸ متر و در جبههی شمال شرقی ۱۳ متر بود و در میانهی هر ضلع یک ورودی ایجاد شده بود که به حیاطی با کفی گودتر از زمینهای اطراف راه مییافت. از حیاط به منظور برگزاری مراسم آیینی و مناسک مذهبی استفاده میشد اما حدود سال ۱۲۵۰ ق.م. [[اونتاش ناپیریشا]] مصمم میشود معبدهای یک طبقهی نخستین را به زیگوراتی عظیم و رفیع در ۵ طبقه تبدیل کند تا چون کوهی مقدس در جلگهی پست [[شوش]] خودنمایی کند. زیگورات ۵ طبقه داشت و به صورت هرم از پایین به بالا کوچکتر میشد. بر بالای آن، معبد کوچکی که ایلامیها به آن «کوکونو» میگفتند ساخته شد که به دو ایزد حامی امپراتوری ایلام، ناپیریشا و [[اینشوشیناک|اینشوشینک]] اختصاص داشت.
خط ۶۹:
== اندازه ==
بلندی آغازین آن ۵۲ متر و ۵ طبقه بوده است. امروزه ارتفاع آن ۲۵ متر و تنها ۲ طبقه و نیم از آن باقی مانده است.
زیر بنای چغازنبیل یک مربع ۱۰۵/۲۰
<center>{{Wide image|Tchogha Zanbil.jpg|1100px|سراسرنمای بنا}}</center>
|